2016 Marmaris Aquamasters Açık Su Yüzme Maratonu (19 Mayıs)

19 Mayıs haftasında yapılan uluslararası Audi Aquamasters Kısa Kulvar Şampiyonası ve uluslararası Aquamasters Martı Açıksu Yüzme Şampiyonası için takım arkadaşım Ayşegül ile İzmir'de buluşacaktık. İstanbul'dan farklı saatlere bilet aldığımızdan, İzmir'e önce Ayşegül gitti. Benim uçak ise her zaman olduğu gibi yine rötar yaptı. Takımda herkes benim tek başıma yaptığım uçak yolculuklarında rötar olayının olduğunu biliyor. Onun için Ayşegül'e sen kaptanı bekleme Marmaris'e gel uçağı rötar yapacaktır denilmesine rağmen Ayşegül ile İzmir'de buluşup otobüsle Marmaris'e geldik. Gelirken birşeyler atıştırdığımız büfede cep telefonunu masada unutup, otobüsün kalkma saatinde kaptana telefonumu unuttuğumu söyleyip, iki dakikada yaklaşık 500 metrelik yeri  koşup, tekrar otobüse yetişerek, yaptığım kara antrenmanını da burada yazmış olayım.

Bu yarışmada, takımdan Ayşegül, Burcu, Cemile, Sedef, Bedri Abi, (Batuhan), Burak, Fatih, Levent vardı. Yarışma boyunca, bütün günler hemen hemen takımla geçti. Çok zevkli ve güzel anlardı. Bireysel olmadığı için o konulara girmiyorum. Forum'dan sevgili Taşkın Doğa ile tanıştık, daha sonra da Kaş-Meis yarışmasında karşılaştık. Bu yarışmada, beş bireysel, bir bayrak ve altı kilometrelik yüzme maratonuna katıldım. Katıldığım bazı yarışlar deneme niteliğindeydi. İlk gün, 400 metre serbestte 6:39.40 ile üçüncü oldum. Bu yarışmada, çok kötü yüzdüm, düzensiz nefes alışımdan, bir dönüşü taklasız yaptım. Neyse ki, derece çok kötü çıkmadı. İlk defa, Turgut Esen'le birlikte aynı kürsüde bulundum. Bu durumdan çok memnun oldum. İkinci gün, 100 metre kurbağada 1:47.40 ile altıncı, 800 metre serbestte 12:59.80 ile üçüncü oldum. İkinci ile aramızdaki fark 15 saliseymiş. İkincinin derecesi 12:59.65, aynı seride yarışmadağımızdan, bu güzel mücadeleyi yaşayamadım. Tekrar Turgut Üstad ile aynı kürsüde olma mutluluğunu yaşadım. Gerçi aynı anda 200 kurbağa yarışım olduğundan, madalyamı kürsüden alamadım ama olsun. Üçüncü gün, 200 metre serbestte  3:01.33 dördüncü ve 200 metre kurbağada 3:47.77 ile beşinci oldum. Bu yarışlar,  benim için çok güzel tecrübe oldu.

Takım olarak, Bedri Abi ve bayanların aldıkları madalyalar ile 60 takım içinden beşinci olmamız çok gurur vericiydi. Artık yavaş yavaş takımımız sağlam temellere oturuyordu. Bu durumdan müthiş bir mutluluk duyuyorum. Bayanlarımızın azmini, isteğini ve çalışkanlıklarını buradan kutluyorum. 

Marmaris'teki güzel anlardan biri de, Celal Altunbaş'ın eşi Aslıhan ile karşılaşmamız oldu. Aslıhan benden üç matematik dersini (Topolojiye Giriş, Reel Analiz, Fonksiyonel Analiz) almış, çok sevdiğim öğrenciler arasındaydı. Seneler sonra tekrar Aslıhan'ı görmekten çok mutlu oldum.

Pazar günü yapılan 6 kilometrelik maratonu 1.57:32 ile dördüncü bitirdim. 

Dönüşte her zaman olduğu gibi, uçağımın kalkış saatinde uçak daha İstanbul'dan yeni kalkıyordu 😊

Görüşmek üzere...

2016 Kaş-Meis

Takım arkadaşlarımızdan Ayşegül, Iraz, Bertuğ, Fatih, İsmail ve Toprak (her yarışa farklı kadro ile geliyoruz😊) ve takım dışından Aslıhan, Gökçen ve Sayra'dan oluşan bir ekip ile İstanbul'dan Kaş'a İlhan Abi'nin şoförlüğünde geldik. Bir gün öncesinde 3 saat uyuyan ben,  akşam minibüste uyurum diye hayal ederken, bir uykusuz günde yolculukta geçti. Burdur-Bucak üzerinden Kaş'a gelirken dağ yollarının güzelliğini yaşadık. Saat 10:00-11:00 arası Kaş'a geldik. Otele yerleşir yerleşmez, yemeğimizi yedik ve Eski Kaş Otel'in önüne yüzmek için gittik. Burada ben 1 km, genelde arkadaşlar 2 km yüzerek denizin durumunu kontrol ettik. Batıdan esen rüzgarla deniz biraz çalkantılıydı. Akşam 18:00'de buluşmak üzere odama geçtim. Yaklaşık 1 saat civarında uyudum. Anlaştığımız saatte buluşarak belediye binasında toplantıya gittik. Önce pasaportlarımızı teslim ettik. Toplantıdan sonra yemeğimizi yeyip, Kaş'ta biraz turladık. Saat 22:00-23:00 civarında herkesin uyuması için otele geldik. Bizimkiler beni uyuttuktan sonra, teker teker otelden kaçmışlar😊. Ben 6-7 saat arası güzelce uyudum.

Sabah kahvaltıdan sonra numaralandırma için teknelerin bulunduğu yere geldik. Saat 8:00 sularında numaralandırma işini bitirip, pasaportlarımızı kontrol ederek teknelere aldılar ve Meis'e doğru hareket ettik. Güneş yağlarımızı, vazelinlerimizi teknede süründükten sonra Meis'te yarışın başlamasını bekledik.

Saat 9:05 civarında yarış başladı. Yaklaşık 5 km lik kısmı tam istediğim gibi yüzdüm. Bu kısımda önce 1-2 kişilik grubu geçtim. Meis adasının son noktalarında önümdeki bayana yaklaştım, bu bizim Gökçen'miş onu da geçtikten sonra önde başka bir ikili gruba yaklaşmaya başladım. Yaklaşık 10  metre arkalarından 2-3 km takip ettim.  Sonralarında farkı açmaya başladılar. Beş kilometrelik kısımdan sonra kollarım yorulmuştu. Neredeyse her 50 metrede durup, kerteriz alıp, yola devam ettim. Son 500 metrede, durmadan varış noktasına doğru yüzdüm. Çıkınca hemen hakeme süremi sordum: 2.28:40.  Kaş'ta tanıştığım Gökhan İnce benden bir dakika önce çıkmıştı. Grubumda yedinci olmuştum. Bizim grupta, Turgut Üstad 1.54 derecesiyle, çok güzel derece elde etmişti. Vural Kaptan'da 2:16'lık derecesiyle aramızdaki farkı iyice açmıştı😊. Kendisini bu güzel derecesinden dolayı tebrik ediyorum.

Yarış sonrası, takıma her şey serbestti, yemeğimizi yedik içkilerimizi içtik, yolculuk başlayana kadar güzel zamanlar geçirdik. 17:30'da İstanbul'a doğru yola çıktık. Bizimkilerin, müzik setine oyun havası  koyması ile minibüste oynanmaya başlaması bir oldu. İlhan Abi'nin minibüsü yolun kenarına çekmesiyle, tam takım ile oyuna devam edildi. Tam bir Türkiye klasiği gibiydi😊. Benim gibi oyundan bi haber birini de oynattılar ya alacaklar olsun 😊. İş o kadar çığrından çıktı ki, yoldan geçen motosikletli karıkoca bile dayanamayıp geri döndü ve bize eşlik etti😊. Kanıt olarak videomuzda var. Bu da etkinliğin güzel olaylarından biriydi. Gecenin endişe verici olayı, Levent Abi'den geldi. Bizim takımdan adaşı Levent'in aramasıyla oğlunun Levent Abi'den haber alamadığını öğrendik. Biz de yarış sonrasında  Levent Abi'nin çıktığını görmemiştik, ama yanında refakatçi teknenin olmasından dolayı da içimiz rahattı. Bir kaç telefon görüşmesin sonra, bir sorun olmadığını, Nazan Hanım'ların yanında olduğunu öğrendik. Hepimiz rahat ettik. Yazacaklarım bununla sınırlı değil, ama maalesef ancak bu kadar zaman ayırabiliyorum. Yüzen, okuyan,  yazan herkese sevgiler... <