2015 Alanya
23.sü düzenlenen, Uluslararası Alanya
Yüzme Maratonu Salı günü yapıldığından, bir günlük izin ile Alanya'ya geldim.
Gece saat 12:00-01:00 arasında otelime yerleştim. Üç senedir kaldığım otelin,
her yıl nasıl kötü yönetildiğini, kalite ve hizmetin yıldan yıla nasıl düştüğünü
gözlerimle görmüş oldum. Geçen sene Fatih'de
aynı otelde kalmıştı. Fatih'in oteli
daha fazla değiştirmek istemesine rağmen, bir gün için oteli değiştirmekten
vazgeçtik ama, bu otelde son senemizdi.
Bu arada, en iyi fiyatı sunan uçak
şirketinin, en iyi rötar yapan firma olması da geleneksel hale geliyordu. Artık
bunu da kanıksamaya başladım. Nelere alışmadık ki!. Hedefiniz bir yere varmak
olunca, saniyeler bile saatler gibi geliyor. Bu yüzden, 8:10 uçağı 9:40'ta
hareket edince, sabır taşı da çatlıyor.
Yarışmaya takımdan yedi arkadaş, Ayşegül, Fatih, İsmail, Güray, Burcu ve Bertuğ, katıldık.
Fatih ile sabah kahvaltısını yapmaya
çalıştıktan sonra, diğer arkadaşların kaldığı otele gittik ve bir süre orada
oturduk. Vural kaptan'da aynı otelde
kalıyormuş. Birlikte sohbet ettikten sonra, 11:3'da kayıt olmak için kültür
merkezine yürüdük. Burada Resa Üstad,
Yasemin Hanım ve Duygun ile karşılaştık. Fatih ve Bertuğ'un aldıklarıyla son enerjilerimizi de depolayıp, yarışa
hazır olduk. Yarış yerinde, Akif, Çilem Şükrü, Serdar ile kısa
sohbetler ettikten sonra yarış alanında toplandık
Yarışta, ağırlıklı olarak Türk, Rus, Ukrayna
ve Çekli yüzücüler vardı. Ve yarış başladı. İlk elli metre içinde, kalabalık ile
yüzerken, doğal olarak birbirimize temaslar oluyordu. Bir ara çok yakın yüzdüğüm
birine bakayım dedim, bir de baktım ki yanımda beni engelleyen bizim İsmail'miş. (Yoksa ben mi İsmail'i engelledim, orası tartışılır 😊. Önce, bir Rus grup ile yüzdüm.
Yarımadanın ilk tarafını dönerken iki kişilik Ukraynalı bir gruba takıldım. Önlerinde
de genç bir kız vardı. Onu da yakalayıp üç kişiyi geride bıraktım, ama
yarımadanın ikinci kısmında hep dubaların 200-300 metre açıklarından geçtim.
Yarımadanın üçüncü ve son tarafında, sondan
üçüncü dubada, Ukraynalı iki yarışmacıyla tekrar beraber yüzdük. Yaklaşık 10
metre ileride, bir üçlü grup yüzüyordu. Sondan ikinci dubaya yaklaşırken, üçlü
gruba dahil oldum. Önde bir erkek, ki ben onun Akif olduğunu düşünmüştüm, ortada
Çilem ve hemen arkasında biri daha vardı. Sondan ikinci dubayı geçtiğimizde,
Çilem'in içinde bulunduğu grup, sondan üçüncü ve ikinci dubaların oluşturduğu
hizada yüzmeye devam etti. Arkadaki Ukraynalı ikili, durarak sondan birinci
dubayı görüp sola doğru yön değiştirdiler. Ben de durup birinci dubayı görünce,
ses çıkardım ama sesimi ben bile duymadım. Son enerjim ile yüzmeye çalıştım. Ukraynalının
biriyle aynı zamanda çıktık, diğeri biraz daha arkada kalmıştı. Saate, sürem
için baktığımda (yüzme boyunca hiç bakmadım) sonuç hiç hoşuma gitmedi. İlk sene
1:41, geçen sene 1:36 yüzdüğüm yarışı, bu sene 1:29 yüzmeyi (1:30'un altında
inmek için) düşünüyordum. Çıkışta, duşlara doğru yürürken, adımın anons
edildiğini duyar gibi oldum. Bone ile kulaklarımı kapattığımdan ve
beklemediğimden, ne dendiğini anlamamıştım. Bu arada, Resa Kaptan'ı gördüm. Üçüncü olduğumu söyledi. Epey sonra, öyle mi
diye sonuçlara baktım. Gerçekten üçüncü olmuştum. Süre 1:39:44.
Varış noktasında Çilem'e, önündeki yüzenin Akif olduğunu düşündüğümü söylediğimde,
önündeki kişinin Vural Kaptan olduğunu, Akif<'in çoktan çıktığını söyledi. Meğersem bilmeden Vural Kaptan'ı geçmişim. Aynı yönde
sonucun nasıl olacağını gerçekten çok merak ettim. Bilmeden çok zevkli bir
mücadelenin içinde olacağımı düşündüm. Vural Kaptan, yarış sonrası gönülden
tebriğin için buradan da çok teşekkür ediyorum. Kişiliğin, karakterinle bütün
güzellikleri hak ediyorsun.
Sevgi ve saygılarımla...