2014 Darıca Yüzme Yarışı

Bu yarışta, organizasyon saat konusunda, yazılanlara yakın bir program uyguladı. Bu güzel bir gelişmeydi. Kerpe'ye göre olumsuzluk ise sporcular ve aileleri için gölge bir alanın ayrılmamasıydı. Bu yarışmalar, gün ve gün oturacak görünüyor.

Hemen hemen bütün dostlar oradaydı. Hep birlikte olmak güzel oluyor. 

Yarış 10:15 de başladı. Başlangıç Kerpe'de olduğu gibi, suyun içinden başladı. Dikdörtgen şeklinde yerleştirilen, dört dubanın etrafından iki kere geçilerek 2km tamamlanacaktı. 1. turda birinci, ikinci ve üçüncü dubayı geçip, dördüncü dubaya doğru yüzerken Butterfly ile karşılaştık ve beraber yüzmeye başladık. 4. dubada benim hatamdan, birbirimize giriştik. Neyseki kimseye birşey olmadı. Genişten dubayı dönememiştim. 4. ve 1. duba arasını ve 2. turda 1. ve  2. duba arasını beraber geçtik. 1. ve  2. duba arasında bir deniz anası burnuma çarptı. Burun büyük olunca çarpmaması zaten zordu. Bu deniz anaları zararsız olduğundan, sorun olmuyordu.  2. turda 2. dubayı geçince, Butterfly sağa doğru yüzmeye başladı. Bu durumda, bir daha beraber yüzemedik. 3. ve 4. duba arasında, önümdeki dubaya bakmak için duraksadığımda, bir kız üzerimden yüzerek hızla uzaklaştı. İki, üç saniye sonra baktığımda aramızda 20 metre fark vardı. Sonrasında da gözden kayboldu. İçimden helal olsun kıza, dedim. Son turda yanımda bir genç ile yüzmeye başladım. Varışa son kuvvetimizle yüzdük, beni iki adım geçerek galip geldi.

Kocaeli etabında katıldığım bu son yarışta, grubumda, 19 kişiden 9. oldum. Süre: 47:45.

http://connect.garmin.com/modern/activity/571833708

Fuat Hocam,

Yarışmalara katılma  ve yarış izlenimlerinizi bizimle paylaşma disiplininize hayran olmamak mümkün

değil.

Tebrikler.

Umarım hep beraber Çanakkale de güzel bir yarış çıkarırız.

Sevgi ve saygılarımla,

2014 Çanakkale Boğazı Yüzememe Yarışı

Yirmi sekizincisi bu yıl yapılacak olan Çanakkale Boğaz yarışının, daha önce ertelendiğini veya yapılmadığını, hiç duymamıştım. Dolayısıyla, planlarımı yarışın yapılacağı 30 Ağustos tarihine göre ayarlamıştım. Büyük abim ile 27 Ağustosta, Balıkesir tarafından Assos'a geldik. Yol boyunca deniz çok harika görünüyordu. Planım, yarıştan önce 28 Ağustos sabahı son kez yüzmekti. Sabah erken 7:30 da kalkıp yüzmemi tamamladıktan sonra kahvaltı edecektim. Gece öyle bir fırtına vardı ki, denizin çok dalgalı olacağını düşündüm. Sabah 7:30 da alarm çaldığında, alarmı kapatıp uyumaya devam ettim. Şansımın olmadığını düşündüm. Bir saat sonra kalkıp denize pencereden baktığımda, denizin çokta dalgalı olmadığını gördüm. Hemen mayomu giyinip, dışarı çıktım. Barda çalışan görevliye denize girilip girilemeyeceğini sordum. Bugünkü denizin, genel olarak iyi olduğunu söyledi. Denizde, orta boy bir duba vardı. Dubanın uzaklığını sordum. Bilmediğini ama, buradan görüldüğü kadar yakın olmadığını söyledi. Denize girdim, harikaydı. Tertemiz ve sahile yakın kısımlarda rengarenk balıklar vardı. Dubanın uzaklığı yaklaşık 200 metreydi. Üç tur yaptım, saat, 1.2 km uzunluk gidildiğini ve 24 dakika süre alındığını gösteriyordu.  Yarıştan önce yeterli buldum. Denizden çıktım ve abimle beraber kahvaltı ettik. Abimde denize biraz girdikten sonra, Assos kalede, Athena tapınağını gezdik. 26 yıl önce burayı ve Truva'yı gezdiğimden beri, buraları epey değişmiş buldum.

Daha sonra antik limanı gezerek, Alexandria Troas antik şehrini gezdik. Burayı daha önce ziyaret etmemiştim. Çok etkilendim. Daha birçok kalıntı gün yüzüne çıkmadığı halde, görünen kısım muhteşemdi. Eğer bu eserler, olduğu şekli ile korunabilse, insanlık tarihi için çok değerli olacaktır. Toprağımızda, nereyi kazsan, tarih fışkırıyor. Mesele, bunu iyi değerlendirmek. (Bazen, toprağın altında kalmasını tercih ediyorum). Bu arada, yollarda gerekli uyarı levhasını göremediğimizden, Apollon Smintheus Tapınağını kaçırdık. Bir daha da geri dönmedik. Alexandria Troas antik şehrinden Truva'ya geldik. Truva'yı ilk gördüğüm yıl ile bu yıl arasında epeyce eserin daha gün yüzüne çıktığını gördüm. Ama benim favorim, Alexandria Troas antik şehri olduğunu söyleyebilirim. Akşam 19:30 civarı Eceabat'a geldik.

Ertesi gün, yani 29 Ağustos da, sabah dokuzda şehitlikleri gezmeye başladık. Üç senedir, istisnasız gezdiğim Gelibolu Yarımadası'nı bu sene çok ayrıntılı gezdik. 16:30 civarında başlangıç noktası Eceabat'a geldik. Saat tam 16:00 da, sevgili mfatih telefonda yarışın ertelendiğini, cep telefonuna mesaj geldiğini söyledi. Bana böyle bir mesaj gelmemişti. Mesaj o gece, bilgilendirme toplantısından sonra,  saat 2:31 de geldi😊. Ne yapacağıma, o anda tam karar veremedim. 31 Ağustosta abimin uçağı kalkacaktı ve bende burada iki gece daha kalmak istemiyordum. 17:15 feribotuna binerek 18:30 civarı toplantı yerine geldik. Türkler için bilgilendirme toplantısı yeni bitmişti. Enigma79 ve mfatihi toplantıdan çıkarken gördüm. Mfatih ile yetkililere,  yarışa katılınmadığında 100TL nin seneye alınmaması hakkında konuştuk. Yetkililer, bu konularda, orada bulunanlara isteklerini dilekçe ile bildirmelerini söyledi.

Bilgilendirme toplantısını kaçırdığımdan, yabancılara yapılan bilgilendirme toplantısına katıldık. Geç başlayacak olan toplantının bir an önce başlaması için yabancılar alkışlarla tempo tuttular. Toplantı başladı. Yarışı ve Çanakkale'deki tarihi anlatan bir videoyu alt yazısız türkçe olarak dinlettiler. Sonra Rotary Kulübü Başkanı konuştu. Neyseki, konuşma tercüme edildi. Gelecek sene, herkesi tekrar beklediğini söyledi. 30 Ağustosta yarışın ertelenmesi bahsedilmeden, yarışın 30 Ağustosta başlayacağı havası ile konuşma bitti. Daha sonra, tercüme yapan bayan, yarışın 1 Eylül'de yapılacağını söyledi. Herkes, şaşırdı ama, kibar insanlardı. Daha sonra, adının Simon olduğunu sandığım bir yabancı yetkili konuştu. Bütün sorulara çok rahat cevap verdi. Sağlık ve güvenlik nedeniyle ertelendiğini söylediğinde herkes ikna olmuş gibiydi. 1 Eylül de yarışa katılamayacaklar için 30 Ağustosta 3km lik bir yüzme etkinliği yapacaklarını söyledi. Toplantı böylece bitti. Toplantıdan sonra, makarna partisine katıldık. Orada, Levent Bey ile sohbet ettik. Daha sonra, kuyruk olduğu için alamadığım çantamı alarak, merkeze geldik. Akşam şehir turu yaparak, otelimize gittik.

30 Ağustos 2014 saat 9:00 da Eceabat boğazı 2012 den daha iyi, 2013 ile benzer bir havaya sahipdi. Yani yarışın ertelenmesini gerektirecek fazla birşey yoktu. Erteleme konusunda aklıma gelen iki durum şöyle:

Erteleme, bilgilendirme toplantısından bir gün önce haber verilmeli.

Veya ertelemeye yarış günü karar verilmeli.

Yarış günü, karar alınması durumumda büyük olasıkla yarışa izin verilecekti. Bu konuda o kadar çok ayrıntı var ki, burada yazıp zaman kaybetmek istemem. Verilen kararlar, yanlış demek istemiyorum. Ama üstünde çok düşünülmesi gerekli. Sabah, otelde kalan üç ingiliz ile tanıştık. Onlarda ülkelerine geri dönüyorlarmış, yarışa katılamayacaklarmış. 3km lik yüzmeyi sorduğumuzda "rubbish" dediler. Ben 30 Ağustosta İstanbul'a geldim. Şimdi, kesin kararımı verdim. Çok istediğim ve beklediğim, yarışa katılmayacağım. Eğer karar verip gitsem, sonrasında yarış iptal edilirse bir daha ömür boyu gitmem. Onun için yarış için bir sene daha bekleyeyim. Buda yüzememe yazısı olsun.

Sevgi ve saygılarımla...

2014 Alanya

2014 senesinin, son açık su yüzme yarışını da, 30 Eylül Salı günü yapılan 22. Alanya Uluslararası Yüzme Maratonu ile tamamlamış olduk. Girdiğim yarışları, kısa yazayım diyorum ama, işler planlandığı gibi gitmediğinden -başıma değişik şeyler geldiğinden- yazacak birşeyler çıkıyor. Pazartesi sabahı, 6:00 da kalkarak çantamı hazırladım. Gün boyu, derslerime girdim ve 16:30 da okuldan Sabiha Gökçen Havaalanı'na gitmek üzere yola çıktım. 18:10 da havaalanına geldim. mfatih, sabah Alanya-Gazipaşa Havaalanı'na inmiş ve rüzgardan zorlu bir iniş gerçekleştirdiklerini mesaj atmıştı. 18:20 da uçuş panaosuna baktığımda, 20:10 da kalkacak İstanbul-Alanya uçuşunun iptal edildiğini gördüm. Bir-iki dakika sonra, iptale dair mesaj telefonuma geldi. Havayolunun bilet gişesinde, iade vereceklerini söylediler. Gitmenin başka seçeneği nedir dediğimde, 20:05 Antalya'ya oradan da Alanya'ya servis kaldıracaklarını söylediler. Uçakta yer olduğundan hemen tamam dedim. Saat sekizde, uçağa bindiğimizde pilot, transit gelecek yolcuları beklediğimizden biraz gecikmeli kalkacağını anons etti. Meğerse, biraz gecikme 1 saat 10 dakikaymış! Almanya'dan gelen yolcular ile uçak tamamen doldu. 21:15 civarında havalandık ve sorunsuz 22:10 civarında Antalya'ya indik. Alanya'ya gidecekler, bir alanda toplandık. Yetkililer, gelenleri bekledikten sonra bir otobüs ayarladılar ve biz otobüste beklemeye başladık. Neden hareket etmediğimizi sorduğumuzda, on yolcunun bagajlarının bulunamadığını, rapor tutulacağı için beklediğimizi öğrendik. Neyse, saat kaçta hareket ettiğimizi tam olarak hatırlayamıyorum ama, otobüsün bir sürede benzin istasyonunda beklemesi, iyice sinirlerimizin gerilmesini sağlamıştı. Kaş'tan sonra bu ikinci oluyordu. Ortalama 60 km ile gidiyorduk. Otobüsten 2:10 civarında inip otele yürürken, harika bir koku ile kendime geldim. Ihlamur kokusuna benzeyen ama, daha başka bir kokuydu. Geçen sene, yasemin kokusunu bu kadar net yaşamışken, bu senede bu koku. Otele vardığımda saat 2:30 du.

Sabah 9:30 civarında kalkarım diyordum ama, saat 7:50 de uyandım. mfatih,  sabah erken kaptanşahinkaya ile denize gireceklerini sonra da kahvaltı yapacaklarını söylemişti. Bende bir daha uyumaya çalışmadım. Kahvaltı yerine gittiğimde, kimseyi göremedim. Ne yapayım diye düşünürken, mfatih geldi. Kahvaltıyı aldık, bu sırada kaptanşahinkaya geldi. Daha önce, forumda yazılarını okumuştum ama, hiç karşılaşmamıştık. Kaptanşahinkaya'yı tanıdığıma çok sevindim. Yardımsever, sevecen ve iyi bir yüzme sever olarak aklımda iz bıraktı. Beraber, yüzme hakkında konuştuktan ve kahvaltımızı bitirdikten sonra kaydımızı yaptırmaya gittik. Kaydımızı yaptırdıktan sonra, tekrar otele döndük. Kahve çaylarımızı içtikten sonra, ben uyumaya, mfatih  ve kaptanşahinkaya dinlenmek ve biraz atıştırmak üzere ayrıldık. Bir buçuk saatlik sürede uyurum dedim ama, uyuyamadım. Biraz dinlenmiş oldum. kaptanşahinkaya otelde kalmaya devam edeceğinden dolayı, biz önemli eşyalarımızı kaptanşahinkaya'nın odasına koyduk. Buradan, kendisine tekrar teşekkür ediyorum. Dersten direk geldiğimden, ceket ve kumaş pantolon ile yarışma yerine gelmekten kurtardı beni.

Yarış alanına geldiğimizde, ilk Levent Bey'i gördük. Daha sonra, lokanta kısmında Manş Takımı (Üstatlar resa, Dolphin, efsane, Gürkan) ile görüştük. Tekrar belirteyim, unuttuğum kimseler beni bağışlasın binlerce öğrenci, arkadaşlar, yüzme arkadaşları derken, bazen insanları bile birbirine karıştırıyorum, affola. Daha sonra, Galasaray Takımından arkadaşlar, üstad Şadi Kamil Kaya ve Karşıyaka Takımından Turgut ve Ömer üstadları gördük. Yarış saatine, az bir süre kalmıştı. Yarış iptal edilse, ilk defa üzülmeyeceğim bir yarış olacaktı.

Sabah sohbet ederken, kaptanşahinkaya, parkur hakkında sorular sordu. Geçen seneden aklımda o kadar az şey kalmış ki, doyurucu cevap veremedim. Şimdi, aklımda kalanları yazmaya çalışayım. Bu sene de dubalar konmuş ve dubalar solda kalacak şekilde geçmemiz istenmişti. Yarış başladı. İlk metreler ilerlediğimi net gördüğümden sorun yoktu. Sonra, yarımadanın birinci kısmı, Kleopatra Plajı tarafındaki en yüksek tepeye geldiğimde, bu kısmı geçmekte çok zorlandım. O kadar yüzmeme rağmen, hep aynı yerdeymişim gibi geldi. Tam o sıralarda, resa Üstadla yan yana geldik. Solumda, iyi yüzen biri ve sağımda resa üstad.  Yarımadanın en uç noktasındaki balona kadar, beraber yüzdük.  Bu arada resa Üstad, ne kadar güzel yüzdüğümü görüp, gerekli notları alıyormuş meğer😊. Uç noktadaki dubadan sonra ayrıldık. Yarımadanın ikinci kısmını, biraz açıktan almış hissediyordum. Çünkü, konulan dubaların çok açığından geçiyordum. Fakat, sonra haritadan verilere baktığımda çokta açıkta olmadığımı gördüm.  Bu kısımda, başka birileriyle yüzdüm. Bir iki sefer, birileri ayak tabanıma vurdu. İlk seferinde, yabancı bir cisim mi değdi diye, kasılmayla kısa kramp olayı yaşadım. Başka yarışmacılar olduğunu anlayınca alıştım😊. Bu etapta, biraz zorlu oldu. Yarımadanın üçüncü, son kısmına geldiğimde, biraz daha iyi gittiğimi gördüm. Sondan ikinci dubanın yakınlarında, tekrar resa Üstad ile karşılaştık. Bu sene, kardeşler ile yüzmek güzeldi. Sağımda da mayosunda Brazil yazan bir genç vardı. Biraz sonra, ben biraz geriledim. Tam resa üstadın arkasından, bir süre yüzdüm ve bu tempoda yüzüşümü tamamlarım diye düşünürken birden fark açıldı. Tek başıma kaldım. Yorgunluk hissi gelmeye başladı ve açıkçası daha da kötü süre beklediğim yarışı 1:36:10 ile bitirdim.

Yarıştan sonra, Süreyya Ahmet Kip ile de karşılaştık ve biraz sohbet ettik. Resa Üstad, yüzme sonrası bir kaç kere, çok kötü yüzdüğümü ve ders almam gerektiğini söyledi. Bu konuda aynı fikirdeydik. Artık, doğaçlama kısmı bitmeliydi. Teknik yüzmeye başlama zamanı, gelmeliydi. Bir süre sonra, madalya töreni yapıldı. Bizim yaş grubunda birinci olan yüzücü, dikkatimi çekti. Birinci olacak bir hava yoktu. İçimden önyargılı davrandığımdan, kendime kızdım. Tören bitti. Bütün yüzme severler gruplar halinde sohbet ederken, bir hareketlenme oldu. Bizim yaş grubunda, ikinci olan arkadaş, birinci olan kişinin hal, hareket ve konuşmalarından şüphelenerek itiraz etmiş. Hep birlikte, adam sorgulanmaya başlandı. Verilen cevaplardan, durum anlaşılmaya başlandı. Yarışı bir saatte bitirmiş, hem de mola verdiğini söylüyor. Yarışa aradan katıldığı fikri, benimsendi. Kendisi ile özel konuşan yetkili de, diskalifiye olduğunu ilan etti. Kocaeli yüzmeden verilen şapka giydiğini görünce, kocaeli yarışlarına baktım. Doğum tarihi, soyadı aynı fakat adı bir harf ile değişik olan kişinin aynı kişi olduğunu kabul edersek, iki yarışta grubumuzun en sonunda olan, 2km'lik yarışı 1.14 dakikada bitiren birinin, müthiş çalışmasıyla! 5km'lik yarışı 1 saatte bitirdiğine şahit olmuş oluyorduk😊. Demek ki, daha göreceğimiz çok şey varmış.

"Ben sporcunun zeki, çevik ve aynı zamanda ahlaklısını severim" söyleminin boşa söylenmiş bir söz olmadığını yaşayarak, anlamış oldum.

Yarış sonrasında, mfatih ile İstanbul'a dönüş. Uyku saati tekrar 2:30, sabah 6:00 da kalkış, Şile2deki Üniversiteye hareket, bütün gün ders ve bitik bir Fuat... Okuduğunuz için teşekkürler...

http://connect.garmin.com/modern/activity/603584523?fromLegacy=true

Sevgi ve saygılarımla...