"Yönetilen Değil, Birlikte Yöneten" Bir Yönetişim Modeli

 

• Hukukun üstünlüğünü esas alan bir idari yapı,
• Sözde değil, özde demokratik ve şeffaf yönetim,
• Gerçek anlamda katılımcılık ve yönetişim,
• Akademik kimliğin ön plana çıktığı çoğulcu anlayış,
• Düşünme, konuşma ve çözüm odaklı iletişim.

 

Yönetici adayları için “Temel İlkeler”imizi benimseyen, bilimsel ve kültürel alt yapısı sağlam, bilimle iç içe olan, proje üreten, paylaşmayı seven ve insani ilişkileri iyi olan birikimli kişilerin tercihi ön koşuldur.

Bir kurumun ortaya koymuş olduğu hedeflere ulaşmasını sağlayacak veya kurumsal sorunlara çözüm üretecek olan en önemli bileşen idaredir. Esasen idareciler kendilerine yasalarla verilmiş olan görevleri yerine getirirken, bir yandan da kendi tercihlerine bağlı olarak inisiyatif kullanırlar. Tüm bunlar yerine getirilirken, Anayasamızın ve 2547 sayılı Kanunun ortaya koyduğu yasal hükümler esas alınır.

 

Öncelikle bilmeliyiz ki; üniversitelerde “öğretim üyeliği” bir meslek olup süreklidir, buna karşın “yöneticilik” geçici bir görevdir. Ancak bugüne kadar yapıla gelmiş uygulamalar sonucunda günümüzde bu anlayışın tam tersi benimsenmiş gibidir. Dolayısıyla bu gerçeğin yeniden değerlendirilmesi gerekmektedir.

Üniversitelerde değişik bakış, görüş, tecrübe ve çözümlere fırsat tanınması adına, yöneticiliğin sürdürülebilir bir iş olmadığı öğretim üyelerince benimsenmelidir.

 

Sonuçta makamlar asla bir güç odağı ve hesaplaşma yeri olarak değil, sadece hizmet için bir fırsat olarak algılanmalıdır. Bu nedenle; demokrasiye, şeffaflığa, evrensel değerlere, bilimsel erklere, bireysel bilgi beceri, deneyim ve vizyonuna güvenen bir üniversite yöneticisi oluşturacağı kadroları da mutlaka bu değerler üzerine kurabilmelidir.