2022 TYF-Heybeliada Uluslararası Masterlar Yaz Yüzme Şampiyonası (Uzun Kulvar) (27-28 Ağustos 2022, İstanbul)

Cumartesi ve Pazar gününe sıkıştırılan Masterlar Yaz Yüzme Şampiyonasında 1500m veya 800m serbest yarışması yoktu. Bu yüzden 200m ve 400m serbest ile 200m karışık yüzmeye karar vermiştim. Cumartesi günü ailecek Heybeliada'ya gittik. Sabah seansında önce Aslıhan 200m serbest yüzdü. Epey süredir yüzmediğinden, toparlanmasıda biraz uzun sürdü. Daha sonra ben 200m serbest yüzdüm ve uzun kulvarda en iyi derecemi elde ettim ve yaş grubumda ikinci oldum. Süre:2:51:70.

Eren çocuk havuzuna girerek, 4 saat boyunca havuzdan çıkmadı. Öğlen sıcağında güneş altında kaldığından korktum, ama neyse ki bir şey olmadı. Öğleden sonra 5:00'de başlayacak olan ikinci seanstan önce seyircilerin oturduğu tribünde uyuyakaldı.

Akşam seansında tekrar önce Aslıhan 200m karışığı çok güzel yüzerek yaş grubunda ikinci oldu. Ardından ben daha iyi derecede yüzeceğimi düşündüğüm bu kategoride eski derecelerime yakın yüzerek tekrar yaş grubumda ikinci oldum. Süre:3:35:01.

Pazar günü 400m serbest yüzecektik. Fakat sevgili arkadaşımız Sayra'nın babası vefat edince, Ankara'ya cenazeye gittik. Uzun süredir rahatsızlığı vardı, yoğun bakımda kaldı. Hayat, maalesef acısıyla tatlısıyla devam etmek zorunda. "An"ın kıymetini bilmeliyiz.

Sevgilerimle...

2022 Çanakkale Boğazı Yüzme Yarışı (30 Ağustos 2022)

Boğaziçi Yüzme yarışı, Heybeliada'da yapılan TYF- Masterlar Yaz Yüzme Şampiyonası ve ardından Çanakkale Boğazı Yüzme Yarışı ile yarışmalar ile geçen yoğun bir haftayı yaşamış olduk. Ankara'dan döndükten sonra, Pazartesi, Toprak ve ailecek sabah 9:00'da Çanakkale'ye doğru yola çıktık. 13:00 civarında Çanakkale'ye vardık. Otellerimize yerleştikten sonra, çantalarımızı aldık. Günü, gezerek, peynir tatlısı yiyerek, takım arkadaşları ile buluşup sohbet ederek bitirdik.

Yarış sabahı 5:30'da hafif kahvaltı yaparak, Çimenlik Kalesi'ne gittik. Takımın yarısı Eceabat'ta kaldığından, yarısı ile buluşup feribota bindik. Başlangıç yerinde bütün takım (Aslıhan, Ayşegül, Birol Abi, Burcu, Cem, Güray, Iraz, İsmail, Salim, Sedef, Sevilay, Toprak, Zeynep) arkadaşlarıyla toplaştık. Bir süre sonra yarış başladı. İlk defa Çanakkale Boğazı'nda akıntının yavaş aktığına şahit oldum. Başlangıçta Salim'i uzaktan gördüm, sonra kaybettim. Yarışın sonlarına doğru Hakan ve Sanem yanından geçerken kısa bir süre onlara takıldım. Giydikleri mayoların farkını anlamış oldum. Sonra varışa az kala birden sola kıvrıldılar. Ben biraz aşağıya düşüp ters akıntıyla mücadele ettim. Akıntının güçlü olmamasından dolayı çok zorlanmadan finişe vardım. İstanbul'da da burada da varış yerini bu sene iyi kestiremedim, neyse ki çok büyük kayıp yaşamadım. 57:44 süre ile yaş grubumda 6. oldum.

30 Ağustos Zafer Bayramı'nın 100. yılını böyle bir etkinlik ile kutlamaktan büyük bir mutluluk duydum. Bu toprakları vatan yapan büyük devrimci Mustafa Kemal ATATÜRK ve silah arkadaşlarına sonsuz şükranlarımı sunuyorum.

Sevgi ve saygılarımla...

2022 Şile Açık Su Yüzme Yarışı (10 Eylül 2022)

Ve Emirgan-Bebek Keyif Yüzmesi (11 Eylül 2022)

Marathon Masters'ın İstanbul'da düzenlediği, Cumartesi ve Pazar günleri yapılacak olan 1.5, 3 ve 10K açık su yarışmalarından yalnız Cumartesi yapılan 1.5 ve 3K yarışına Aslıhan ile katılmaya karar vermiştik. Cumartesi erkenden yola çıkarak Şile'ye doğru yola çıktık. Şile'ye yaklaştığımızda yarışın nerede yapılacağını öğrenmek için sevgili Turgut Esen'i aradım. Halk (Ayazma) plajına zamanında geldik ve yarışma çantalarımızı aldık. Sabah hava serin olduğundan arabada oturarak numaralandırmayı bekledik. Zaman geldiğinde, numaralandırma için yarış alanına geldik. Numaram 389 idi. Numaralandırmadan sonra, Yasemin Çam ve eşi Okan ile sohbet ettik. Bu sırada numaralandırma ile ilgili bir söz geçince ellerimdeki numaraya baktım, 589 olarak yanlış yazılmıştı. Sırt ve bir kolumdaki doğru, diğer kol ile ellerimdeki yanlış yazılmış. Hemen hakemlerin yanına gittim, kim yazdı diye tepkiler gelince, yazan hakemi mahcup etmemek için hatırlayamıyorum dedim. Hemen düzelttiler.

Sabah 9:00'da yapılacak olan 3K yarışına başladık. 3 turuncu balonu solumuza, kıyıya çok yakın sonuncu kırmızı balonu sağımıza alacak şekilde, saat yönünün tersindeki parkuru bitirmemiz gerekiyordu. Ve bu şekilde parkuru bitirdim. Erkekler genel klasmanın ilk üçü açıklandığında, 3. yarışmacının aslında Ahmet Merev olduğu ortaya çıktı. Daha sonra yaş kategorileri açıklandığında 3. olmam gerekirken adım okunmadı. Daha sonra diğer sıralama okurken dördüncü, beşinci, ..., onüçüncü bile olmadığımı anlayınca bir hata olduğunu hemen anladım. Hakem masasına gittiğimde süremin 44 küsur dakika olduğunu ve 3. olmam gerektiğini gördüm. Fakat son kırmızı dubayı sağıma almadığımı iddia ederek beni elediklerini söylediler. Bakın ben ne yaptığımı iyi biliyorum ve dubaların hepsini kurallara uygun döndüğümü söyledim. Biz gördük dediler. Ben kamera kaydı varsa, görebilirsiniz dedim. Biz yalan söylemeyiz dediler. Yaptıkları bu yanlışa çok çok kızdım. Ama düzeltecek bir argümanım olmadığı için yapabileceğim de bir şey yoktu. Daha sonra ismini öğrenemediğim yüzücü arkadaşlardan birisi, "benim önümde 3-4 kişi balonu soluna alarak geçtiklerini ve hakeme söylediğini" söyledi. Bende diskalifiye olan tek kişinin ben olduğumu, onların hepsini benim nezdimde temsil buyurmuşlar dedim. Sonra bana süremi sorduğunda, "Oooo sen çok önce bitirmişsin, benim dediklerim 52-54 dakikaları falan" dedi. Eve gelip yarışmacı listesine baktığımda 52 küsur dakikada bitiren 589 nolu yarışmacının olduğunu gördüm. Numaralarımı karıştırdılar diye, aklımdan geçirdim.

Aslıhan'da çok kızdı ve hadi 1,5K'ya katılmayalım, gidelim dedi. "Olur mu bunlar farklı şeyler, yarışa devam edelim" dedim. Daha önce gittiğimiz kebapçıda birşeyler atıştırarak, Şile İmrendere'deki komşumuza gittik. Sohbetimizi ettikten sonra , bahçelerinden doğal gübre ile yetişen domates ve biberleri hediye ettiler. Gerçekten, bu doğal sebzeleri yiyince, biz piyasadan neleri yiyoruz diye insan kendi kendine sormadan edemiyor.

Öğleden sonra, 15:00'de numaralandırma ve yarış 16:00'da olacaktı. Aynı numaralar ile yarışa devam edildi. Yalnız yeni katılan gençlerde yine numara hatası yapıldı, 596 nolu yarışmacının bir yerinde de 597 yazıyordu. Neyse yarış başladı ve sabahtan olduğu gibi aynı düzende yüzüldü. Kırmızı dubaya gelince birden kızgınlığım depreşti, kırmızı dubayı sağ koluma aldıktan sonra varış çizgisinde bulunan hakemlere ve seyircilere, "iyi bakın buradayım" diyerek el salladım. Varış çizgisine geldiğimde de "iyi baktınız mı, sabah çok büyük haksızlık yaptınız" dedim. Çok dolmuşum 😊. Beni tanıyanlar, zaten bu işe anlam verememişlerdi. O kadar güvensizlik oluştu ki, çıktığımda hakemlere süremi de sordum. 25:34.04 ile yaş grubumda 2. oldum.

2012 yılından beri yarışlara katılıyorum ve ilk defa böyle birşeyle karşılaştım. Yarışmalar benim için, herkesin eşit şartlarda olduğu, kurallarına uyularak yapılan aktivitelerdir. Özellikle deniz yarışlarında, maalesef eşit şartlarda yarışılmıyor (mayo adaletsizliği), ayrıca kurallarına da uyulmazsa zaten yarışmanın amacı kalmıyor. Ben hata yaptığım her yarışmada, hakemlerden önce kendimi diskalifiye eden bir insanım. Bu yüzden, yarışmada yaşananlar ağrıma gitti. Hakemlik adından da anlaşılacağı üzere çok kutsal bir görevdir. Onun için hakemliği, hak eden insanların yapması gerekir. Yalan söyleyen (yanlış yapan) bir insandan hakem olamaz.

İsmail Pazar günü boğazda yüzelim deyince, hemen tamam dedim. Emirgan-Bebek arasında yüzdük. Çok keyifli bir yüzüş oldu. Deniz, hava ve bizler çok iyiydik. İstanbul Triatlonundan dolayı deniz trafiği yoktu. Boğazda akıntı yok denecek durumdaydı ve göl gibiydi. Burcu, Fatih, Güray, İsmail ve Sedef ile keyifli bir sabah geçirmiş olduk.

Not: Bu yazıyı yazdıktan bir iki gün sonra, sevgili Turgut Esen youtube'da Şile 3K finişine ait görüntüler koydu. Bu görüntülerde, son kırmızı dubayı doğru şekilde geçtiğimi doğrular görüntüler var. Bu görüntünün 10 saniye öncesi olsa herşey kesin belli olacaktı. Bu yüzden hemen sevgili Turgut Esen'i aradım, ham görüntülerin olup olmadığını sordum. Hepsini koyduğunu söyledi. Görüntülerde Han Batur Spor Kulübünden Gökberk'in çıkış anı var. Denizde dubayı geçtikten sonra, Gökberk'in hemen arkasında yüzen benim, fotoğrafta sarı okla gösterdiğim. Videodan da görüleceği gibi dubadan sonra finişe değil, finişin kamera açısıyla baktığımızda, soluna doğru yüzüyorum. Sonra finiş görüntüm var ve arkamda uzun mayosuyla yarışan Fatih Bektaşoğlu yarışı bitiriyor. Bu görüntüler, tam dubayı dönüş anımı göstermesede yazdıklarımı doğrular niteliktedir. Daha sonrada sevgili eşim Aslıhan'ın çıkış görüntüsü ve onu kutlamam görünüyor.

Sevgiler...

2022 Rumelifeneri-Büyükliman (1 Ekim 2022)

Deniz mevsimini artık kapattım derken, sevgili Cem'in whatsapptan Rumelifeneri-Büyükliman rotasını ilan etmesi, herşeyi değiştirdi. Daha önce, 2021 yılında, boğazda yüzebiliriz diye çeşitli rotalar hazırlamıştım. Ancak bunların bazılarını gerçekleştirememiştik. Bunlardan birisi Demirciköy-Garipçe rotasıydı. Cem'in yerinde araştırarak hazırladığı Rumelifeneri-Büyükliman parkurunu kaçıramazdım.

Cumartesi sabahı 6:30'da Büyükliman'da 11 yüzmesever buluştuk. İki araba ile Rumelifeneri'ne hareket ettik. Rumelifeneri'nden denize girişimiz biraz sıkıntılı oldu. Denizlerimizi kirletmede üstümüze yok. Köyün atık su giderini denize bağlamışlar. Açıldıktan sonra lodos ile mücadele ettik. Yüzümüze vuran dalgalara rağmen, çok zevkli bir yüzüş gerçekleştirdik. Garipçe'yi geçip üçüncü köprüye yaklaştığımızda sahil güvenli bizi uyardı. Su sıcaklığı iyiydi, ama biraz fazla suda kalınca üşüdüğümden son kısımda hızlı yüzüp Büyükliman'a çıktım. Daha sonra keyif çayı içerek dağıldık. Güzel bir gündü.

Sevgiler...

2022 16. Uluslararası Aquamasters Yüzme Şampiyonası (28-30 Ekim 2022)

Aquamasters'ın Bodrum'da düzenlediği yarışmaya, uçak fiyatlarının çok pahalı olması sebebi ile arabayla gitmeye karar verdik. Arabayla ailecek gittiğimizden Aslıhan'ın babasına da uğradık. Oradan Bodrum'a geçerek kalacağımız otele geldik. Üstümde bir kırıklık vardı. Cuma gecesi ateşim çıktı ve titreme geldi. Sabah azcık iyi hissedince, odada wetsuiti giyerek yarış alanına gittik. Daha önceden 3k'da üşümemek ve wetsuiti deneyimlemek için bir kereye mahsus giymeye karar vermiştim. Bunun için sevgili Sedef'den wetsuitini ödünç almıştım. Yarış başladığında yorgunluk başladı. Bir ara yarışı bırakmayı düşündüm. Sonra sonuç ne olursa olsun, yarışı bitirmem gerektiğini kendime telkin ettim. 55.17 ile yarışmayı bitirdim ve yaş grubumda 6. oldum.

3k yarışından sonra hemen odama geçerek sıcak bir duş aldım ve epey dinlendim. O gün kendime dikkat ederek iyi bakmaya çalıştım. Ertesi gün, yine sabah 8:30'da başlayacak olan 2k yarışı için, kahvaltı etmeden yarış alanına eşofman altı ve hırka giyerek gittim ve yarış çipini aldım. Genelde çipi alır almaz ayağıma bağlarım. Bu sefer, altımda eşofman altı olduğundan, yapışmasın ve çıkarmada zorluk olmasın diye çipi sonra giymek üzere torbaya koydum. Yarış zamanı geldiğinde, üstümdekileri çıkardım gözlüğümü ve bonemi takarak acele yarış başlangıç noktasına geldim. Yarış başladıktan yaklaşık 200m sonra çipi takmadığımı hatırladım. Çip varmış gibi nizami yüzerek yarışı tamamladım. Yarışta benzer tempoya sahip ve geçtiğim 4 yüzücünün yarış numarasına bakıp tahmini süremin 32-33 dakika arasında olduğunu hesapladım. Daha önce yaşadığım değişik deneyimlerime birde çip takmayı unutmayı eklemiş oldum. Yalnız, Aslıhan'ın yarıştığı ve çipi taktığı halde DNS (Yarışa başlamadı) yazması, daha sonra hakemlerle konuşarak düzeltileceği teyidini alması ve düzeltilmemesi olumsuz bir durumdu. İyi yüzdüğünü düşündüğü yarışta, süresini öğrenememek hoş olmadı.

Sevgiler...

2023 TYF-Uluslararası Masterlar Yüzme Şampiyonası- Mehmet Bedrettin Arısoy Sezonu- ATATÜRK'Ü Anma, Gençlik ve Spor Bayramı (Uzun Kulvar) (19-20 Mayıs 2023, Alanya)

Takımımızın gururu ve rekortmeni Bedri Abi adına yapılan, bu yılın ilk havuz yarışına Aslıhan ve Eren ile birlikte gittik. Koşullar uygun olmadığı için zorunlu olarak arabayla yolculuk yaptık. Bu da yorulmamıza sebep oldu. Toplam 3 bireysel, 2 bayrak yarışına katıldım. Havuzu tanımak adına, yarıştan önce çok kısa ısınma yaptım. Herşey normaldi.

İlk yarışım 100m serbestti. Depardan suya atladığımda gözlük çıktı ve üst dudağıma geldi. Önümü görememek dışında ayrıca nefes de verememek çok yıpratıcıydı. Mesafe uzun olmadığı için, gözlüğü düzeltme teşebbüsünde bulunmadım. Elli metre dönüşünü, gözüm iyi görmediğinden, çok temkinli yaptım. Neyseki, dönüşte ne duvara çarptım ne de ayaklarımın duvara çarpmama durumu oldu. Nefes alıp vermek için kafamı çok kaldırarak yüzmeye devam ettim ve yarışı tamamladım. 1:22.68'lik derece ile 6. oldum. Daha sonra Sedef, Iraz ve Ahmet'ten oluşturduğumuz karma bayrak takımı ile 4x50 serbest bayrak yarışında 6. olduk.

Öğleden sonra, 200m karışık yarışında yine depardan atladıktan sonra gözlük problemi yaşandı. Bu sefer, gözlüğüme su girdi ve yine önümü göremedim. Elli kelebekten sonra durarak gözlüğümü düzelttim. Sırt ve kurbağayı teknik-hızlı arasında yüzerek, 3:40.19 ile yarışı tamamladım ve 3. oldum. Antrenmanların hiçbirinde sorun yaşamadığım depar atlayışlarında, neden böyle bir sorunu bu yarışta yaşadığımı çözemedim. Tek tahminim depar taşının oynak ve yüksek oluşu olabilir.

İkinci gün 200m serbest yarışına sudan başlamaya karar verdim. Bir problem yaşamadan, 2:54.74'lik derece ile 4. oldum. Güray, Oğuz ve Ahmet'ten oluşturduğumuz erkek bayrak takımı ile 4x50 karışık bayrak yarışında 2. olduk.

Yarışa ilk defa katılan Sevilay, Sayra, Hayriye ve Ahmet çok memnun ayrıldılar. Virus bulaşınca, havuz yarışlarından kurtuluş olmuyor.

TYF-Uluslararası Masterlar Açık Su Yüzme Yarışları (21 Mayıs 2023, Alanya)

Federasyonun uzun bir aradan sonra düzenlediği açık su organizasyonunda 1500, 3000 ve 5000 metre yarışları vardı. Aslıhan 3000 ve ben 1500 yarışına katılacaktık. Yarışlar aynı anda başlayacağı için Eren'e birinin bakması gerekecekti. Aksi durumda ben yarışmayacaktım. Bir gün önce havuz yarışlarında Eren, Dünya ile arkadaşlık yapmış, birlikte güzelce oynamışlardı. Dünya ve ailesi gelince, benimde yarışabilme olanağım doğmuştu. Doğal olarak önce sorumluluk almak istemediler. Önce 5000, yaklaşık 10 dakika sonra 3000 yarışı başladı. 1500'ün numaralandırılması biteceği sırada Dünya'nın babaannesi, biz Eren'e gözkulak oluruz deyince, son kişi olarak numaramı yazdırdım ve yarışa katıldım. 29:54.76'lık derece ile yarışı tamamladığımda Eren, Dünya ile oynamaya devam ediyordu. Yaş grubumda 2. oldum ama madalya törenine katılacak zamanım olmadığından hemen İstanbul'a doğru yola çıktık.

Her zaman olduğu gibi, takım arkadaşlarımızla çok güzel vakit geçirdik. Hepsini seviyorum...

Sevgiler...

2023 Beykoz Açık Deniz Yüzme Yarışı (30 Temmuz 2023, İstanbul)

Japonya'da yapılacak Dünya Masterlar Yüzme Şampiyonası için hiçbir antrenmanı kaçırmak istemiyorum. Ulusal ve uluslararası yapılan yüzme yarışmalarının hemen hemen hepsinde yaşadığım en önemli problem, havuz antrenmanlarında tutulan dereceleri, bu yarışlarda tutturamamam. Yarışlarda, çoğunlukla ısınmadan yarışa başlıyorum. Bir iki yarışta, ısınma yaparak yarışa başladıysam da sonuç değişmedi. Bu olayı çözmek için Beykoz Belediyesi'nin düzenlediği Beykoz Açık Deniz Yüzme Yarışı benim için iyi bir fırsat oldu. Antrenman yaptıktan sonra, bir anlamda ısınma sayılır, sonuç nasıl olacaktı.

Yanılmıyorsam, ilki geçen sene yapılan (daha fazla da olabilir) Beykoz Açık Deniz Yüzme Yarışı, İstanbul Boğazı'nda Beykoz Su Sporları Merkezi'nin önünde yapılan harika bir parkura sahip, güzel bir organizasyondu. İstanbul'un güzelliklerini değerlendirmek adına, bana göre çok iyi düşünülmüş bir proje. Aynı şekilde, Küçüksu'da yapılan triatlon yarışıda muhteşem. Bir kere olsa da, o yarışada katılmak istiyorum. Neyse, yarışın ilanını görür görmez Aslıhan ile kayıt yaptırdık.

Pazar günü, havuz antrenmanını yaptıktan sonra, 8:20'de Beykoz'da yarışın yapılacağı yere geldik. Havlu, bone ve çipimizi aldıktan sonra yarışın başlama saatini bekledik. Her yarışta olduğu gibi, yüzme camiasının tanıdık yüzleriyle karşılaşmak güzeldi. Numaralandırmadan sonra yarış başladı, %85-90 tempoyla son dubaya geldim. (3. ve 4. (son) dubalar arasında (Gökhan İnce) ve bir yüzücü arkadaşla beraber yüzdük) Son dubadan sonra %100 tempoyla yarışı 28:08.39 süre ile bitirdim. Yaş grubumda ikinci oldum. Para ödülü verilmesi de, ayrıca güzellikti.

Yarış sürecinde kendimi iyi hissettim. Isınma yapmadan girsem sonuç ne olurdu bilemiyorum. Bu yüzden, sonuç olarak tam çözememekle birlikte, yarışlara ısınarak girmek galiba faydalı olacak. Japonya'da göreceğiz.

Sevgiler...

2023 Dünya Masterlar Yüzme Şampiyonası (05.08.2023 Fukuoka-Japonya)

Sonunda, Fina(Dünya Yüzme Federasyonu) Ocak ayında, pandemiden dolayı uzun süredir ertelenen Dünya Masterlar Şampiyonası'nın, 05-11.08.2023 tarihleri arasında yapılacağını açıkladı. Mart ayında kayıtlar açıldı ve hemen kayıt oldum. Şampiyonanın yapılacağı kesinleşince erkenden uçak biletlerini almaya karar verdim. 200, 400 ve 800 metre serbest derecelerim barajın üzerindeydi. 800 metre 5 Ağustos, 400 metre 11 Ağustos'taydı. Japonya'ya ailecek gidecektik ve uzun süre Aslıhan ve Eren'i bağımlı kılmak hoş olmayacaktı. Bu yüzden, diğer iki yarışa katılmama kararı aldım. 2 Ağustos-21 Ağustos arasında Japonya'da hem yüzmek hem de gezmek için plan yapmıştım ve uçağımızda Seul aktarmalı olacaktı. Bunun üzerine dört günde Seul'de kalmaya karar verdik. Uçak biletlerimizi, 2 Ağustos İstanbul-Seul aktarmalı (5 saat havaalanında bekleme) 3 Ağustos Seul-Fukuoka, 21 Ağustos Tokyo-Seul ve 25 Ağustos Seul-İstanbul olarak aldık. Yolculuk öncesi, gün gün saat saat olarak gezilecek yerlerin planlarını hazırladım. Booking.com dan kalacağımız otellerin yerini ayırttım. Yemek, ulaşım vs. konulardaki bütün bilgilerin çıktılarını aldım. Gitmeden öncede HIS TRAVEL'dan Japan Rail Pass alarak ulaşım ücretini daha hesaplı hale getirdik. Ayrıca yurtdışı seyahatlerde ne olursa olsun, yapılması gereken sağlık sigortasını üçümüz içinde yaptırdık.

2 Ağustos sabahı son kara antrenmanını yaparak okula geldim, izinli olmama rağmen bölüm ile ilgili birkaç işi hallettikten sonra eve geçtim. Daha önceden hazırladığım notlara bakarak bavulumu hazırladım. Ailecek 3 kabin boy valiz ve iki sırt çantası (Aslıhan'da bilgisayar, bende tablet) ile İstanbul Havaalanı'na araba ile geldik. Bir aylık abonelik yaparak arabayı park ettik. Yurtdışı çıkış harcını makinalardan yatırarak ve uçağa giriş işlemini(check-in) gerçekleştirerek uçağa bindik. Akşam 10:00 civarında uçak havalandı. 11 saat civarında uçakta yolculuk etmek benim için çok yorucu oldu. Eren üçlü koltuğun ortasında keyfince uyudu, arada çizgi film seyretti. Aslıhan'da bana göre bir nebze rahat yolculuk yaptı. 3 Ağustos 12:00 sularında Seul'e indik. Havaalanında transfer bölümüne geçerek Fukuoka uçağını bekledik. Eren, kendine oynayacağı bir yer bularak vaktini burada geçirdi ve dondurma serisinin başlangıcını yaptı. Akşam 6:00'da uçağa binerek 8:00 civarında Fukuoka'ya geldik. Booking.com havaalanından otele ücretsiz taksi hizmeti vermişti ve bizi otele götürecek Hey Car'a ait taksi şoförü Jil bir gün önceden Whatsapp'tan mesaj göndererek gelip gelmeyeceğimizi ve geleceksek hangi kapıdan çıkıp kendisini bulacağımızı ayrıntılı yazmıştı ve fotoğraflar (asansör ve araba) ile de desteklemişti. Havaalanına indiğimizde de indiniz mi? bavullarınızı aldınız mı? gibi mesajlar yazmıştı. Bizi otele akşam saatinde, en iyi şekilde getirdi. Otele (Koko Otel) giriş yaptık (21:30 civarı) ve Japon sistemine ilk adımlarımızı atmış olduk. Sonda yazacağımı şimdiden yazmış olayım: geziden izlenimlerine göre, Japonya demek, disiplin, saygı ve temizlik demektir.

4 Ağustos sabahı Eren kustu. Yolculuk sırasında da fazla bir şey yememişti. Yalnızca su içmek istiyordu. Yemek yemeği hep ret etti. Aslıhan'la Eren'i dinlenmesi için otelde bırakarak akreditasyon(denklik) kartını almaya gittim. Kartımı aldım ve orada fotoğraf çektirdim. Yarışlar iki havuzda yapılıyordu; biri Marine Messe Fukuoka Hall A, ki bu havuzda elitlerin dünya şampiyonası 14-30 Temmuz tarihleri arasında yapılmıştı, diğeride Fukuoka Nishi Civic Pool'du. Akreditasyon(denklik) kartı Hakata Limanı'nda veriliyordu ve Marine Messe Fukuoka Hall A havuzunun yakınındaydı. Yarışları kadın ve erkek olarak iki havuza dağıtmışlardı. Bir gün kadınlar Marine Messe Fukuoka Hall A havuzunda erkekler Fukuoka Nishi Civic Pool havuzunda, diğer gün tersine kadınlar Fukuoka Nishi Civic Pool havuzunda, erkekler Marine Messe Fukuoka Hall A havuzunda yarışıyorlardı. Benim 800m serbest yarışım Fukuoka Nishi Civic Pool havuzundaydı. Bu yüzden otobüs ve metroyu kullanarak Fukuoka Nishi Civic Pool havuzuna gittim ve antrenman yaptım. Otele geri döndüğümde Eren'i biraz daha iyi gördüm, ama halsizliği devam ediyordu. 5 Ağustos sabahı hep beraber yarışın yapılacağı Fukuoka Nishi Civic Pool havuzuna gittik. Eren yine keyifsizdi ve birşeyler yemiyordu. Ben yarış öncesi Barış Hoca'nın yazdığı yarış öncesi antrenmanımı yapıp tribüne geldiğimde Eren uyumuştu. Diğer yarışları seyredip, birazcık gergin, ama sakince sıramı bekledim. Yarış başladı ve ben depardan atladığımda yine gözlük problemi yaşandı. Gözlüğüm çıkmadı, ama tamamen su doldu. 50m yüzdükten sonra durarak gözlüğümdeki suyu boşalttım ve devam ettim. 3-4 saniye bir zaman kaybım oldu. (Tabi ki konsantrasyon (dikkat yoğunluğu) da birazcık bozulmuştur.) Sonra normal kendi tempomda yüzerek yarışı bitirdim. Sürem 12:51.11. Başlangıç olarak verdiğim süre ise 12:58.67 idi. NT(No Time) olmadan barajı geçtim ve dünya 34. oldum. Hedeflerimden en önemlisini başarmıştım. Artık Japonya'da rahat rahat gezebilirdim. Benim yarıştan sonra Zeynep'in yarışını izlemek için Marine Messe Fukuoka Hall A havuzuna gittik. Zeynep'e yarışını izlemeye geleceğim demiştim. Yarışına daha vardı, beklerken Türkiye'den yarışa katılan Fulya, Eileen, Özlem'ler ve Tolga ile sohbet ettik. Zeynep çok güzel yüzerek 800m serbesti 9:48 ile yüzdü ve dünya 4. oldu. 4 saniye ile 3.lüğü kaçırdı. Ama 200m ve 400m de dünya 3. oldu. Çok çalışmıştı, emeğinin karşılığını aldı, kendisini buradan da tekrar çok tebrik ediyorum. Eren için iki havuz yorucu olmuştu. Otele kadar kucağımda taşıdım.

Gezi planında, 4 Ağustos'ta antrenmandan ve 5 Ağustos'ta yarıştan sonra Fukuoka'da gezilecek yerler vardı. Eren halsiz olunca dolayısıyla gezemedik. 6 Ağustos sabahıda Eren'in durumu devam edince hastaneye götürmeye karar verdik. Otel resepsiyonundan hastane bulması için yardım istedik. Uzun uğraşlardan sonra, Aslıhan'ın telefonda İngilizce konuşan birilerini bulması ile en yakın hastane Fukuoka City Emergency Metokyo JP Hastanesi'nin adresini aldık. Taksi ile hastahaneye gittik. (Otobüs ile gidilirse 240 Yen kişi başı ücreti var. Taksi 2500 Yene götürdü. Altı kilometreye yakın.) Hastahanede, genellikle doktorlar ile, tablet veya telefondaki çevirici uygulamaları ile bağlantı kurduk. Eren ile ilgilendiler. İstanbul'daki doktorumuz Candan Hanım ile de bağlantıya girerek belirtileri söyledik. Candan Hoca'mız, İstanbul'daki bir salgından bahsederek, ondan kaynaklanabileceğini söyledi. Japon doktorlara da Candan Hoca'mızın teşhisini söyleyince aynı fikirde olduklarını belirttiler. Halsizlik için serum vermelerini söyledik. Bir saat sonra serumum bitmesi ile hastahaneden taburcu işlemlerine başladık. Yurtdışı seyahat sağlık sigortası için acenteyi(şubeyi) aradığımızda iki seçenek olduğunu söylediler; iki saat hastahanede kalırsanız parayı öderiz veya siz ödersiniz, ayrıntılı fatura ve rapor ile biz sonra size öderiz. Hastahanede kalmak ve parayı nasıl ödeyeceklerini kestiremediğimizden ikinci seçeneği kullanarak ödememizi yaptık ve gerekli belgeleri aldık. Fakat daha sonra Türkiye'de çok bürokratik belgeler ile işimizi halledip paramızı aldık. (Japonya'da bu belgeleri hazırlamamız zordu.) Böylece sağlık sigortasının kıymetini anladık. Candan Hoca'mız bu sürecin üç gün süreceğini sonrada düzeleceğini söylemişti. Eren'inde bu üçüncü günüydü ve serumdan sonra eski haline gelmeye başladı. Hastahaneden çıktıktan sonra otele geldik. Akşam yemeği için yakındaki bir lokantaya (restorana) gittik. Japonların sulu yemekleri ve kızartmaları ile tanıştık. Eren az da olsa yemeğe başladı. Eren daha sonra, bütün gezi boyunca çok sağlıklı olarak bize eşlik etti. Genel olarak, sıcağa ve yürüyüşlerimize iyi dayandı.

Japonya Gezisi

7 Ağustos'ta (hastahanenin çok yakınında) Fukuoka Kulesi'ne gittik. Şehri yüksekten seyrettikten sonra, yine yakındaki plaja giderek ayaklarımızı suya soktuk. Yanımızda mayo yoktu. Eren burada çok eğlendi. Artık iyice kendine gelmeye başlamıştı. Plajdan sonra Ohari Park'a giderek dolaştık. Eren burada çocuk parkları bulup bol bol oynadı. Akşam yemeğini Ohari Park'ın içinde bulunan göl kenarındaki bir lokantada (restoranda) yedik ve çok memnun kaldık. Bu arada, planda 7 Ağustos'ta Kagoshima'ya gitmek vardı. Bütün Japonya ve Kore gezisinde, plana uyulmayan kısım çok azdı. Planın %90-95'lik kısmını uyguladık diyebilirim. Bazen planı uygulayamamak, çokta kötü olmadı. Örneğin Kagoshima'ya gitseydik fazla sevinemeyecektik, çünkü o gün tayfun varmış.

8 Ağustos sabahtan bavullarımızı toplayarak, Hakata İstasyonu'na geldik. Japan Rail Pass'ı aktif ederek 14 günlük kullanıma açtık. Shinkansene (hızlı tren) binerek Hiroşima'ya geldik. Shinkansenlerde numaralı (rezerveli) ve numarasız vagonlar bulunuyor. Biz önce numaralı vagona oturduk, koltuğun sahibi gelince sistemi anladık ve bütün gezi boyunca daha rahat seyahat ettik. Trende Tolga ve Özlem'i gördük. Onlarda yanılmıyorsan Osaka'ya gidiyorlarmış. Hiroşima'da otobüs ile kalacağımız otele (The Knot Hiroshima) geldik ve bavullarımızı teslim ettik. Hiroşima Barış Anıtı Parkı ve çevresini gezdik. Atom bombasının atıldığı bu şehirde olmak bende anlatılmaz duygular uyandırdı. Parktaki, nehir kenarında bir Japon'un ağıta benzer kısa konseri ise muhteşemdi. Akşam olurken Hiroşima Kalesi'nin etrafında yürüdük ve akşam yemeğini bir İspanyol lokantasında yedik. Yemek konusunda Aslıhan hassas olduğundan Japon yemekleri dışında birçok ülkenin Tayland, İtalyan, İspanya, vs. yemeklerini de yedik.

9 Ağustos sabahında otelden otobüsle Nishi-Hiroshima İstasyonu'na, oradan da trene binerek Miyjimaguchi İstasyonu'na geldik. Burada da JR(Japan Railway) vapuruna binerek Miyaşima (Itsukushima) Adası'na geldik. Ünlü İtsukuşima Tapınağı'nı gördük. Japonya tapınaklar ülkesi, yalnız Kyoto şehrinde 2000'den fazla tapınak var. Adada yaklaşık 7-8 saat kaldık. Akvaryuma gittik, tepelerdeki tapınakları (Daishon, Maniden,Chokuganho, vs) gezdik, parkları (Momijidani, vs.) dolaştık ve sahilde bol bol tatlı (kurabiye türü), balık yemeklerini tattık. İlk geyikler ile de burada tanıştık, onları bol bol sevdik. Adada güzel bir gün geçirdik. Hatta adada dolaşırken Hiroşima Üniversitesi'nin şöyle bir tabelasını hatırladım:" Bu yolu takip ederek, şuraya gidebilirsin, geriye aynı yolla dönersin. Eğer yolunu kaybedersen, adanın keyfini çıkar." Gelgit olayını da burada yaşamış olduk. Sabah geldiğimizde sular İtsukuşima Tapınağı'nın uzağındaydı, akşam sahile geldiğimizde tapınak sular içerisindeydi. Aynı yolla geri dönerek, tekrar Hiroşima Barış Anıtı Parkı'na 19:00 sularında geldik. Son kez saygıda bulunduk. (6 Ağustos 1945'te Hiroşima'ya, 9 Ağustos 1945'te Nagasaki'ye atılan atom bombalarıyla masum binlerce sivilin ölmesi ve yaralanmasının açıklaması hiçbir şekilde olamaz. 78 yıl sonra aynı bölgede bulunmak, aynı sıcaklığı yaşatıyor.)

10 Ağustos sabahında, tekrar hızlı tren (shinkansen) ile Osaka'ya geldik. Benzer şekilde, kalacağımız otele (APA Hotel Shin-Osaka Ekimae) giderek bavullarımızı teslim ettik. (Japonya'daki otellerde, genellikle, giriş işlemi (check-in) 15:00, çıkış işlemi (check-out) 10:00'da yapılıyor.) Buradan JR ile Osaka Kalesi'ne geldik. İstasyondan kaleye Eren'in hoşuna gitmesi için küçük tren ile gittik. Tabi ki bizim de hoşumuza gitti 😊. İki-üç saat arasında kaleyi ve etrafını gezdik ve günü tamamladık. Ağustos ayında Japonya çok sıcak oluyor, dışarda biraz yürüdüğünüzde terden sırılsıklam oluyorsunuz. Tren, otobüs ve kapalı yerler ise klimalar ile buz gibi. Neyse ki, hasta olmaktan kendimizi kurtardık.

11 Ağustos'ta, Himeji'ye (Hiroşima yönüne doğru) gitmek için tekrar hızlı trene bindik. Bugünkü planda Himeji Kalesi'ni gezmek ve Kobe'de Kobe eti yemek vardı. Himeji kalesi görkemliydi ve burayı gezmek 3-4 saatimizi aldı. Daha sonra, yanında bulunan hayvanat bahçesini gezdik, Eren bahçede bulunan çocuk parkında çarpışan arabalara bindi. Oradan Japon bahçesini gezdik. Bahçede çok güzeldi. Himeji'de yaklaşık altı saat kaldık. Sonra, tekrar hızlı tren ile Kobe'ye geldik. Sannomiya'da ünlü Kobe etini yeme şerefine ulaştık😊. Önümüzdeki ızgaralı masada, gözümüzün önünde şef Kobe etini ve mezelerini pişirip, bize takdim etti. Aslıhan'ı yemek konusunda memnun edebilmiştik 😊.

12 Ağustos'ta Nara'ya Nara Park'ı gezmeye geldik. Bol bol geyikleri sevdik ve oynadık. Nara park'ta bulunan Todai-ji Tapınağı'nı ziyaret ettik. Burada, en büyük ikinci Buda Heykeli bulunuyordu. Etrafı gezerek, Osaka'ya döndük ve Osaka (Tsutenkaku) Kulesi'ne çıktık. Şehri yüksekten seyrettikten sonra da, Namba Walk'da yürüdük.

13 Ağustos'ta Japonya'nın eski başkenti ve UNESCO tarafından birçok yapısı Dünya Mirasına alınan, Kyoto'ya gittik. Dört gün burada gezecektik. Önce Kyoto Botanik Bahçesi'ni, daha sonra Kyoto İmparatorluk Sarayı'nı gezdik. Buradan, Eren'i mutlu etmek için Pokemon Center Kyoto'a geçtik. Eren bir pokemon aldı. Oradan da Nishiki Pazarı'na geçtik. Orayı da gezdikten sonra Kyoto Kulesi'ne çıktık. Kyoto'yu yüksekten seyrettikten sonra, kulenin altında etli mantıya benzeyen Gyoza yedik. Bu arada İstanbul Boğazı'ndan bir arkadaş konum atınca Boğaz'dan 8749 km uzaklıkta olduğumu gördüm.

14 Ağustos'ta tekrar Osaka'dan Kyoto'ya gelerek önce Fushimi İnari-taisha (Shinto) Tapınağı'nı ziyaret ettik. Tepeye doğru yürüme yolunu 2 saatte bitirdik, hemen hemen bütün yol turuncu kapılar ile çevriliydi ve çoğu yeri çok dikti. O anlarda ara ara Eren'i kucağımda taşıdım. Genel olarak Eren iyi dayandı ve bize eşlik etti, bizi çok yormadı. Bizi yoran sıcaklar oldu, şort, tişört ve sandaletli olmama rağmen, her tarafımdan su fışkırıyordu. Ama buna değiyordu. Buradan Altın Tapınağa (Kinkakuji Temple), oradan da Bambu Ormanı'na gittik. Akşam yemeği için Kamo Nehri kenarında bulunan Pontocho Park'a gittik ama umduğumuzu bulamadık. 15 Ağustos'ta bizim bulunduğumuz yerde çok hissetmesekte tayfun vardı ve hayat durmuştu. Lokantalar dahil çoğu yer kapalıydı. Bizim haberimiz olmadığından istasyona gidince herşeyi anladık. İstasyon bomboş ve yerel trenler dahil hiçbir ulaşım aracı çalışmıyordu. Haberlere baktığımızda tayfundan 21 kişinin yaralandığını okuduk. Bizde otelde çamaşır günü yaptık. Kirlileri yıkayıp, kurutma makinalarında kuruttuk. Otelde her türlü teşkilat vardı. (Çamaşır makinası 300 yen, kurutma makinası 100 yen ile çalışıyordu. Ama tam kurutma için iki veya üç kez çalıştırmak gerekiyordu.)

16 Ağustos'ta yapacak iki olasılık vardı ya Osaka'da akvaryuma ya da Kyota'da Amonohashidate Plajı'na gidecektik. Biz ikincisini seçtik. Trenlerin bazıları çalışıyor ve saatleri uymuyordu. Japon sistemi alt üst olmuştu, dakik olan saniyesinin bile önemli olduğu trenler artık düzensizdi. Osaka'dan Kyoto'ya hızlı tren çalışmıyordu ama yerel tren çalışıyordu. Kyoto'dan, doğrudan Miyazu İstasyonu'na giden treni iptal etmişlerdi. Aktarmalı olarak gidilecekti ve saatleri çok geçti. Bizde ısrarcıydık. Önce Sonebe'ye sonrada Fukuchiyama'ya gidilecekti. Bindiğimiz tren Sonebe'ye bile gitmedi. Bir durakta durunca, bütün yolcular indi, biz kaldık, çünkü daha Sonebe'ye gelmemiştik. Kondüktör veya tren makinisti (ayırt edemedim) yanımıza gelerek başka trene binmemiz gerektiğini söyledi. Başka trene binerek Sonebe'ye geldik. Burada da yaklaşık bir saat bekledikten sonra Fukuchiyama'ya gidecek tren geldi. Fakat her durakta durduktan sonra, duraklarda da 8 ile 12 dadika arasında bekledi. Sonunda Fukuchiyama'ya geldik. Fukuchiyama'da daha küçük bir trene binerek Miyazu İstasyonu'na yine bekleye bekleye vardık. Miyazu İstasyonu'ndan Amonohashidate İstasyonu'na bir durak vardı ama 15:12 gelecek olan tren bile daha gelmemişti. Saat 16:30'a yaklaşıyordu. Buraya kadar gelmişken plaja başka türlü nasıl gidilir diye google map'e bakayım dedim. "Plaj 17:00'de kapanıyor"u gördüm. Hemen orada Kyoto'ya dönecek olan ve 10 dakikadır bekleyen JR West'e ait trene bindik. Tam ucuna kadar gelip plajı görememek hoşumuza gitmesede, otele dönebilme şansımızı kaçırmamalıydık. Bu trende de JR Pass numaralı olursa geçerliydi herhalde, kondüktör birşeyler anlatmaya çalıştı ama olmadı. En sonunda bizi, kimsenin bilet almadığı koltuğa oturttu. Sorun olmadan Kyoto'ya geldik. Akşam yemeğinde Japon yemeklerinden Okonomiyaki'yi tercih ettik. Kyoto sonrada Osaka'ya akşam gelebildik (22:00-23:00 arası).

17 Ağustos'ta yine trenler tam zamanlı çalışmıyordu, daha önce kalkması gereken hızlı tren, biz istasyona geldiğimiz zaman kalktı (9:18 treni 10:20'de ancak kalktı) ve Tokyo'ya hareket ettik. Normal hızlı tren saatinde Tokyo'ya geldik. Otele ( Sotetsu Fresa Inn Ueno-Okachimachi) bavullarımızı teslim ettik. Hemen yakındaki Ueno Parkı'na gittik. Burada ki yapay gölde bulunan su bisikletine bindik. Kaptanlığını Eren yaptı. Daha sonra Yoyogi Parkı'nda bulunan Meiji Tapınağı'na gittik. Meiji Tapınağı'nda Eren nasıl dua edileceğini öğrendi. Buradan da yürüyerek Shibuya Bölgesi'nde bulunan ünlü (Shibuyacrossing) yayageçidine geldik. Şehrin en kalabalık ve canlı bölümü olan bu alanda, sadakatiyla ünlü ve filmi (ben iki ayrı yapım gördüm) çekilen Hachiko'nunda heykeli bulunmaktadır. (Bu köpek, sahibi olan profesörü her sabah Shibuya İstasyonu'na kadar uğurlamakta ve akşam aynı yerde karşılamaktadır. Sahibinin aniden ölmesinden habersiz, günlerce aynı yerde sabini karşılamak için beklemeye gelmiştir.)

18 Ağustos tamamen Eren'e ayrılan gün olacaktı, Tokyo Disneyland. Sabah 9:20'de disneylanddeydik. Biletlerimizi aldıktan sonra, ki biletleri de zor aldık, internetten alınmalıymış vs., disnaylandi önce keşfetmeye çalıştık. Alışveriş, yemek, oyun yerlerini anladıktan sonra faaliyetler için kuyruklara girmeye çalıştık. (Nedense Aslıhan'ında benimde böyle yerler ilgimi çekmiyor, Eren için eğlenmeye çalıştık.) Eren bazı risksiz faaliyetlerden korkarken, benim korktuğum hız treninde (roller coaster) rahattı. Çeşitli trenlere, sandallara vs. binerek zaman geçirdik. Bazen, beş dakikalık faaliyet için kuyrukta bir saat beklediğimiz oldu. Eren, Miki fare ile tanıştı, ama sevmediğini söyledi. Bizden dolayımı bilmiyorum ama genel olarak disneylandde çok sevindiğini söyleyemem. Belki bizim beklentilerimiz çok yüksekti, Eren çok sevinir diye. Ama mutluydu. Tokyo Disneyland'inden ayrıldığımızda saat 18:30'du.

19 Ağustos'ta hızlı tren (shinkansen) ile Mishima'ya, otobüse ile de Sky Walk'a geldik. Burası, görüş uzaklığının iyi olduğu günlerde Fuji Dağı'nın görüleceği, 400 metrelik yayalar için yapılmış asma köprüydü. Japonlar köprünün etrafına o kadar faaliyet hazırlamışlar ki, gerçekten gelenleri memnun ediyorlar. Nasıl turist çekeceklerini iyi biliyorlar. Burada biraz daha zaman geçirdikten sonra Ashi Gölü'ne doğru harekete geçtik. Önce, gölde tur gemisine bindik, daha sonra da su bisikletine. Kapısı yine suda bulunan tapınağın yanına kadar gittik. Ashi Gölü'nde daha fazla zaman geçirilebilirdi, fakat zamanımız kısıtlıydı. Son otobüs zamanını kaçırmamalıydık. Ashi Gölü'nün yukarısında bulunan tepeden Fuji Dağı'nın görüleceğini düşünürken, gölün kenarından da görüleceğini geldikten sonra öğrendim. Ama çektiğim görüntülerde olmadığından, sislerle kaplı olduğunu anladık. Akşama kaldığımız otelin yanında (Okachimachi'de ) güzel bir Japon yemeği yedik.

20 Ağustos'ta Japonya'daki son durağımız olan Narita'ya geldik. Buraya gelmemizdeki asıl amaç, bir gün sonra sabah kalkacak uçağı kaçırmamak içindi. Otele (Richmond Hotel Narita) bavullarımızı bıraktıktan hemen sonra Naritasan Parkı'na yürüyerek gittik. Parkın içinde bulunan Budist Tapınaklarını (Korinkaku, Great Pagoda, Yakuoji) gezdik. Parkın içindeki göl, dere karışımının etrafında yürüdük ve dinlendik.

Japonya'da ve Seul'de de Eren ile benim, günde minimum 3-4 dondurma yediğimiz doğrudur. Aynı şekilde yine minimum 4-5 kutu çeşitli meyve suları içtiğimizde bakidir. Özellikle ben, mango suyuna doydum. Yüksek derecedeki sıcaklık bunu gerekli kılıyordu. Yirmidört saat açık olan, 7-up, Family Mart gibi marketlerden ve hemen hemen heryerde bulunan meşrubat dolaplarından (otomatlardan) bunları alıyorduk.

Seul Gezisi

21 Ağustos sabahı otelin ücretsiz servis aracıyla Narita Havaalanı'na geldik. Uçağa giriş (check-in) işlemlerine başladığımızda, oradaki görevli Güney Kore'ye giriş formunu doldurup doldurmadığımızı sordu. Bizde doldurmadığımızı söyledik. Meğersem telefona K-ETA uygulamasını indirip, Güney Kore'ye giriş izni almamız gerekiyormuş. Uygulamayı indirip formları doldurmak epey zamanımızı aldı. Ayrıca 7 dolar civarında para alınıyormuş. Onu da yatırdıktan sonra, (aynı kredi kartını yalnız bir kişide kullandırtlarından dolayı, benimkini Japon görevli kendi kredi kartından yatırdı, ben ona peşin para verdim) onay için bekledik. Onay yaklaşık 30 ile 45 dakika arasında oluyormuş. O onay olmadan uçağa almadıkları için, tabi ki uçağı kaçırdık. Neyse ki, 14:00'de bir uçak daha varmış. Onay çıktıktan sonra, sağolsun Japon görevli bizi, hiçbir fark ödetmeden 14:00'deki uçağa aktarmış. Uçakta yaşadığımız sıkıntının benzerini, otelde de yaşadık. Booking.com'dan otellere yer ayırttığımda, ödeme seçeneğini otelde yapacağım olarak işaretliyordum. Ayrıca uçakla şehre geldiğimizde terminalden otele ücretsiz taksi hizmeti veriyordu. (Fukuoka'da otele bu şekilde gitmiştik.) Aynı şekilde Tokyo'dan Seul'e uçtuğumuzda otele bu şekilde gitmemiz gerekiyordu. Bir gün önce, bakayım taksi şoförü iletişime geçmiş mi diye araştırdığımda, rezervasyonun iptal edildiğini gördüm. O gece başka bir otel ayarladım. Orada iki oteli kıyasladığımda, bana göre daha iyi bir otel bulduğumu düşünüyorum. Fakat bu sefer havaalanından otele ücretsiz taksi imkanı kalmamıştı. Gündüz olduğundan terminalden otele gitmek sorun olmadı. Terminalden bir otobüs ile otel yakınına geldik. Biraz yürüyerek otele(Le Mong Hotel) vardık. Geç olduğundan o günkü programı, sonraki günler uyguladık. İstanbul'a döndüğümüzde gmaildeki e-postalarıma bakınca durumu anladım; herhalde yanlışlıkla veya fark etmeden, otelde ödemeyi seçmemişim. Bu yüzden otel benim kredi kartımdan para çekmek istemiş, çekemeyince de dolayısıyla rezervasyonu iptal etmiş.

Seul'de üç gün boyunca yağmur vardı. İstanbul'a hareket ettiğimiz gün, güneş açmaya başlamıştı. 22 Ağustos sabahı otelde kahvaltı ettikten sonra, yürüyerek Sejong-daero Kavşağı'na geldik. Normalde programımızda Lotte World'e gitmek vardı. Bir gün önce bir yeri gezmeyince, önce sarayları gezelim diye düşündüm. Ara ara yağmur yağdığından 10000 Won'a iki tane şeffaf şemsiye aldık. (Osaka'da da almış, Japonya'da bırakmıştık. Bu iki şemsiyeyi de Seul'de bıraktık.) Gyeongbokgung Sarayı'na giden meydanda bizi ilk olarak Amiral Yi Sun Shin'in Heykeli karşıladı. İlk izlenimim, Alparslan'a ne kadar benzediğiydi. Daha sonra altın rengi ile King Sejong the Great Heykeli'ni gördük. Kore'nin Konfüçyus öğretisine göre yönetilesini sağlayan ve Kore alfabesini oluşturan bir kraldı. Gyeongbokgung Sarayı'na geldiğimizde sarayın kapalı olduğunu gördük. Gezi programını bir-iki ay önceden yaptığımdan, Salı günleri bu sarayın kapalı olduğunu unutmuşum. Havada sıcak ve nemli olduğundan Aslıhan'ın isteğiyle şehir tur otobüsüne binmeye karar verdik. Seul Kulesi'nde indik. Etrafı gezdik, yemek yedik ve şiddetli bastıran yağmurun dinmesini bekledik. Lotte Tower(Seul Sky)'a çıkacağımızdan, ayrıca da görüş uzaklığı yağmurdan 5-10 metre olduğundan kuleye çıkmadık. Sonra, saati gelen şehir turu (hop on- hop off) otobüsüne binerek Changgeonggung Sarayı'nda indik. Bu sarayı gezdikten sonra, hemen bitişiğindeki (onun da giriş ücreti ayrıydı) Changdeokgung Sarayı'a geçtik. Burada da şiddetli yağmura maruz kaldık. Yağmurun dinmesinden sonra biraz daha sarayı gezerek, oradan otele yürüdük (tur otobüne artık binmedik). Çok yorgun olmadığımdan ben bir saat sonra Cheonggyecheon Çayı'ndaki gezinti yolunda yürümek istedim. Fakat yağmurdan dolayı bütün girişleri kapatmışlardı. Üst caddeden yaklaşık dört kilometre akşam akşam yürüdüm. 173 nolu otobüslerin hep geçtiğini gördüm. Geri dönmenin zaman alacağını düşündüğümden 173 nolu otobüs ile otele geri döndüm.

23 Ağustos'u tekrar Eren günü ilan ettik. Önce Lotte World'de gittik. Burası da küçük disneyland gibiydi. Önce insanlık ve Kore tarihini anlatan müzeyi gezdik, sonrada uçan balonlara, trenlere, sandallara, ..., binerek ve makinalarda oyun oynayarak 4-5 saate kadar vakit geçirdik. Bizi biraz yorduğundan (Eren'i değil) oradan çıktık. 17:30 civarında Lotte Tower(Seul Sky)'a çıktık. Dünyanın en yüksek beşinci binasıymış. Sunumu çok güzel yapmışlardı. Burada da biraz zaman geçirdikten sonra otele döndük. Aslıhan ve Eren biraz yorulmuşlardı.

24 Ağustos'ta Aslıhan ve Eren biraz yorgun olduklarından ve bende gezi programını tamamlamak istediğimden o günü serbest gün ilan ettim. Benim telefonumda internet olmadığından gezeceğim yerlerin haritasının görüntülerini, fotoğraflara kaydettim. Saat 9:00'da otelde kahvaltımı ederek yola koyuldum. Önce Myeongdong Caddesi'ni gezdim, oradan Namdaemum Halk Pazarı'na geçtim. Deoksugung Sarayı'na geldiğimde saat 10:30'du. Sarayı gezip kapıdan çıkarken, kapının önünde tören (seremoni) yapıldığını gördüm. Töreni sonuna kadar izledikten sonra, yürüyerek (otelden tekrar otele kadar bütün gezdiğim yerleri yürüyerek gezdim.) Gyeongbokgung Sarayı'na doğru yola çıktım. Amiral Yi Sun Shin ve King Sejong the Great Heykelleri'ni geçerek saraya geldim. Yerel halk ve turistlerin bazıları folklorik Kore giysileri içinde Gyeongbokgung Sarayı'na gelmişlerdi. Sarayın her tarafını gezmem epey zaman aldı.

Gyeongbokgung Sarayı'dan Hanok Village(köyü)'ne geldim. Buradaki tarihi eski evleri gezerek, Insa-dong Caddesi'ne geldim. Burasıda sanatçılar çarşısıydı. Otele vardığımda saat 17:15 olmuştu. Aslıhan ve Eren'de yakın çevrede gezerek otele gelmişlerdi. 19:00 civarında otelin yakınında bulunan bir lokantada barbekü partisi yaptık. Daha sonra, hep beraber Cheonggyecheon Çayı'ndaki gezinti yolunda yürüdük ve oturarak ayaklarımızı suya soktuk. Her zaman olduğu gibi dondurma ve tatlılarımızı yedikten sonra üstten farklı yollardan otele geldik. Aslıhan, barların önünden geçerken mojitosunu içti ve Seul defterini kapattık. 25 Ağustos sabahı uçağımıza binerek, akşam İstanbul'a geldik.

Sevgiler...

2023 TYF-Uluslararası Masterlar Yüzme Şampiyonası- Mehmet Bedrettin Arısoy Sezonu- Masterlar Kısa Kulvar Yüzme Şampiyonası (Kısa Kulvar) (25-27 Ağustos 2023, İstanbul)

Japonya'ya gitmeden önce, Bedri Abi adına yapılan, havuz yarışına Aslıhan ile beraber kayıt yaptım. Uzun süre antrenmansız ve yorgun olacağımızı düşünerek yalnız Pazar günü olacak yarışlara kaydımızı yapmıştık. Japonya gezisinden Cuma gecesi geldik. Cumartesini dinlenerek ve toparlanarak geçirdik.

Pazar sabahı 200m serbestte önce Aslıhan (4. oldu) sonra da ben girdim. 2:52.32 ile bende dördüncü oldum. Aslıhan daha sonra 50m kelebeğe girdi ve birinci oldu. Madalyasını aldıktan sonra hemen eve geldik. Birşeyler yiyip, azıcık dinlendikten sonra tekrar havuza geldim ve 400m serbeste katıldım, 6:07.58 yüzerek üçüncü oldum. Neyse ki derecelerim çok kötü değildi. 12 Eylül'de havuzun açılmasını bekleyeceğiz.

Sevgiler...

2023 Ölüdeniz Açıksu Yüzme Yarışı (07-08 Ekim 2023)

Ölüdeniz'de daha önce düzenlenen açıksu yüzme yarışlarına katılmamıştım. Bu seneki programda, yeni konulan Kelebekler Vadisi'nden Ölüdeniz'e olan parkuru görünce hemen katılmaya karar verdim. Aynı şekilde Aslıhan'da katılmak istedi. Yarışma sitesinden, Cumartesi yapılacak olan 1,5 veya 3 kilometrelik yarışlardan, 1,5 kilometreye kaydımı yaptırdım. Aslıhan 3K'da yarışmak istedi, onunda kaydını yaptım. Pazar günü yapılacak olan, Kelebekler Vadisi'nden Ölüdeniz'e 6K (gerçekte 6,5 kilometre yapıyor) için kayıt yapacağım sırada zaten kaydınız var uyarısıyla karşılaştım. Kayıt sırasında bir uyarı koymuşlardı ama bu uyarı yeterli değildi. Bu konuda, web sayfasını iyi tasarlayamamışlar. Kullanıcıları iyi yönlendirmek için gerekli kontroller yapılsaydı, benim gibi kayıt yapanların sayısı minimuma inerdi. Bunu düzeltmek için ilgili kişilerle telefonda konuştuğumda, paranın iade edilip kaydın silineceğini, sonrada çoklu kayıt yapabileceğimizi söyledi. Aslıhan'ın parası iade edildi, ama kaydı silinmedi. Mesajla bildirdim, tamam sileceğiz dediler. Bir hafta sonra benim param iade edildi ve kaydım birkaç gün sonra silindi. Çoklu kaydımı (1,5K ve 6K) yaptım. Aslıhan'ın kaydını silmemişlerdi. Farklı günlerde mesajlarla birkaç kez haber vermeme rağmen, bir türlü kaydını silemediler. Japonya'ya gittik geldik, bir ay geçti, kayıt yine silinmemişti. Japonya'dan geldikten birkaç gün sonra telefonda aradığımda, sorun yok gelin yarışmalara katılabilirsiniz dendi.

Yarışmaya yaklaşık bir hafta kaldığında, yarışma sitesine baktığımda Aslıhan'ın kaydının silindiğini gördüm. Hemen Aslıhan'ın da çoklu (3K+6K) kaydını yaptım. Ölüdeniz'ede ailecek gidecektik. Uçak çok pahalı ve Pazar günü dönüş uçağında yer yoktu. Aynı şekilde Antalya ve Denizli'den kalkacak uçaklarda da yer olmayınca (araba kiralayacaktık), mecburen arabayla gitmek zorunda kaldık. Otelide son anda ayarladık. Kaldığımız otel Ölüdeniz Koyu'nun içerisindeydi. Eren için güzel iki gün oldu.

Cumartesi günü 1,5K yarışı, programda belirtilenden yaklaşık bir saat sonra başladı. Hava güzel, doğa güzel olunca aksaklıkları artık önemsemiyorsunuz. Yarışı 23.03.07 süresi ile yaş grubumda 5. olarak bitirdim. Bu yarışta elimden gelenin en iyisini yapmaya çalıştım. Kelebekler Vadisi-Ölüdeniz parkurunu ise yarış temposunda değil normal tempoda yüzecektim ve bunu arkadaşlarıma da söyledim. Keyifli bir yüzüş olmasını istedim. Pazar günü, sahilde numaralandırma yapıldıktan sonra iki korsan gemisi ile Kelebekler Vadisi'ne geldik. Buradaki hazırlıklar bittikten sonra, yarış başladı. Kelebekler Vadisi'nden çıkıp Ölüdeniz'e doğru yöneldikten 500 metre sonra, yanıma hakem teknesi geldi. Yaklaşık 20 dakika boyunca kıyıya doğru yüzmemi işaret etti. Ben kerterizi güzel almış, kendimden emin yüzüyordum. En son durdurup kıyıya doğru yüzmemi söyleyince ve bir dubayı kıyı tarafında görünce haklı olabilir diye dubaya doğru yüzdüm. Dubaya geldiğimde rotadan saptığımı ve dubaların sürüklendiğini anladım. Hemen eski rotamın güzergâhına girerek, yarışmaya devam ettim. Tahminen 5 dakika kaybetmişimdir. Hakem teknesindeki hakem de anlamış olacak ki bir şey demedi ve bir süre sonra arkaya gitti. Varışa 2,5 kilometre kala finiş noktasını net görmeye başladım. Bu arada, koskocaman denizde, ayaklarıma farklı yerlerde insanların iki kere değmelerini ise anlamış değilim. Bir buçuk kilometre yalnız yüzdükten sonra ileride tek başına yüzen 443 nolu bir yüzücü gördüm. Uzanarak yavaş yavaş yüzüyordu. Yanına geldiğimde benimle aynı tempoda yüzmeye başladı. Son metrelerde hızlandığımda oda hızlandı, ama finişin sağına doğru yüzüyordu. Bende onun sağında olduğumdan sol tarafa geçmem için ya yavaşlamam ya da onu geçmem gerekiyordu. Geçecek enerjim ve mesafe yoktu, durmak ta istemediğimden, finişin sağında karaya çıkarken denizdeki bir engelden dolayı ayağım kanadı. Finiş karada biraz daha ilerde (bazıları çizginin önünde yavaşladığından) olduğundan birkaç saniye önce bitirmiş oldum.

Daha sonra malzemelerimi aldıktan sonra, Fatih İşçener ile bir süre sohbet ettik. Kendisinden 1-2 dakika sonra çıktığımı söyledi. Aslıhan'da çıktıktan ve malzemelerini aldıktan sonra hemen otele gittik ve sonra İstanbul'a doğru yola çıktık. Yolda sonuçlar açıklandığında, yine ve yine hakem hatasına kurban gittim. Bu kaçıncı oldu, artık saymıyorum. Süremi 2:59:10.20 olarak ilan etmişler. 443 nolu yüzücünün sonucuna baktığımda, 1:59:40.50 olarak gördüm. Demek ki benim sonucum: 1:59:10.20 olması gerekiyor. Bilgisayara girerken, ya okuyan ya da giren, biri, iki okudu veya yazdı. Ayrıca ilk ilanda inanılmaz hatalar vardı. Öykü arkadaşımızın 32 dakikada bitirdiğini ilan etmişlerdi. Benzer olarak kadınlar kategorisinde de bir saat beş dakika, bir saat yedi dakika gibi sonuçlar vardı. Yarışan bazı arkadaşları da katılmamış göstermişlerdi. Epey bir zaman sonra bu inanılmaz hataları düzelttiler ama benimki yine aynı kaldı.1:59:10.20 sonucu bütün rakiplerim ve diğer yüzücülerle tutarlı görünüyor. Kendi yaş grubumda 6. olacakmışım. Bu sonuçla 27. görünüyorum. Düzeltmek için bir çabaya girmedim. Bazı arkadaşlar neden böyle oldu diye sorunca, keyif yüzüşü yaptığımı söyledim.

Sevgiler...

2023 TYF-Uluslararası Masterlar Yüzme Şampiyonası- 10 Kasım Mustafa Kemal Atatürk'ü Anma Günü Uluslararası Masterlar Uzun Kulvar Yüzme Şampiyonası (Uzun Kulvar) (10-12 Kasım 2023, Ankara)

10-12 Kasım 2023 tarihinde yapılan, 10 Kasım Mustafa Kemal Atatürk'ü Anma Günü Uluslararası Masterlar Uzun Kulvar Yüzme Şampiyonası'na, okulda işlerim olduğundan dolayı ancak Pazar günü katılabilirdik. 11 Kasım Cumartesi hazırlığımızı yaptık ve Ankara'ya yola çıkmadan önce Eren ve anneanneyi sinemaya götürdük. Bolu'da yemek molası verdikten sonra, doğrudan Ankara'da havuza gittik. Yarışa katılan takım arkadaşlarımız Sedef, Ebru, Benil, Serhat, Sercan, Onat, Ahmet ile görüşüp başarı ve tebriklerimizi bildirdik. Takım dışında, diğer yüzücü dostlarımızla sohbetler ettik. (Ankara'ya erken gitmiştik. Hatta 100m kurbağa yarışına katılabilirmişiz. Reglamanda seans başına en fazla iki yarışa katılabilirsiniz yazıyordu. Günde üç yarışa katılabiliriz anlamı çıktığından üç yarış parası yatırmıştım. Ama sistem günde iki yarışa izin veriyordu. Cumartesi 100m kurbağada yazabilirmişim. )

Otele yerleştikten sonra Sedef, İlknur, Ebru ile birlikte akşam yemeğini yedik. Sabah 1 dilim ekmeğe yağ bal sürerek kahvaltı yaptıktan sonra 7:10 da havuza geldik. Aslıhan ısınma yaptı, ben ısınmadan son bir deneme yapayım dedim. Isınmadan yüzdüğüm 800m serbest 13:09.97 çıktı. Japonya'daki dünya şampiyonasından 18sn daha kötü çıktı. Demek ki bundan sonra ısınmak şart oldu. Yaş grubumda 3. oldum. Havuzdan ayrılmadan öğleden sonraki seansı bekledik. Zaten ara olmadı gibi bir şey oldu. 200m karışıkta 3:36.54 yüzerek grubumda 1. oldum. Tarihin en büyük devrimcilerinden Mustafa Kemal Atatürk'ü saygı ve sevgilerimde anıyorum. Madalya töreninden hemen sonra, Ankara'da yemeğimizi yiyerek İstanbul'a yola koyulduk. Bir gün bile oğul özleminin ne olduğunun farkındalığına vararak Eren ile hasret giderdik.

Sevgiler...

2023 TYF-Uluslararası Masterlar Kısa Kulvar Kış Yüzme Şampiyonası (Kısa Kulvar) (08-10 Aralık 2023, Yalova)

25 metrelik havuzlarda (kısa kulvar) yapılan yarışmalarda derecelerim daha iyi çıktığı için, kısa kulvar yüzme şampiyonalarını kaçırmamaya çalışıyorum. Sonuçlar, insanı mutlu ediyor😊. Yarış Yalova'da olduğundan, arabayla gidip gelmeye karar verdik. Anneanneyi yormamak, hem de Eren için değişiklik olsun diye Eren ile birlikte havuza geldik. Küçük havuzun sauna gibi suyu olunca ertesi gün Eren'ide suya soktuk. Son gün yarışa yalnız ben geldim.

200m karışık yarışta 3:28.85 süre ile yaş grubumda üçüncü, Aslıhan'da kendi yaş grubunda üçüncü oldu. Daha sonra 800m serbestte 12:16.51 süre ile yaş grubumda birinci, Aslıhan'da kendi yaş grubunda birinci oldu. Ertesi günkü yarışlarımda istediğim sonuçları alamadım. 100m karışıkta 1:36.88 ve 400m serbestte 6:02.20 ile üçüncü oldum. 800m serbestteki 400m sürem, 400m yarışından daha iyiydi: 6:01.23. Aslıhan'da 100m karışıkta altıncı, 400m serbestte üçüncü oldu. Son gün 200m serbestte 2:49.99 yüzerek yarışmayı üçüncü olarak tamamladım. Bu arada Serkan Atasay'ın Avrupa rekoru kırdığı, 25.04'lük 50m kelebek yarışını canlı seyretmek müthişti.

Sevgiler...