1.3. Kirleticiler

Kirleticiler atmosferde yer alış durumlarına göre birincil ve ikincil kirleticiler şeklinde iki temel sınıfta toplanırlar. Birincil kirleticiler kaynaktan atmosfere doğrudan neşredilen kirleticilerdir. İkincil kirleticiler ise atmosferde bulunan doğal bileşenler ile birincil kirleticiler ve atmosferik özellikler yardımıyla meydana gelen kimyasal reaksiyonlar sonucunda oluşurlar.

İkincil kirleticilerin oluşmasında fotokimyasal reaksiyonlar önemli rol oynar. Fotokimyasal reaksiyonlarda değişime uğrayan madde miktarı absorblanan güneş radyasyonu miktarı ile orantılıdır. Yazın meydana gelen fotokimyasal smog’un sebebi araç emisyonları ve etkin güneş ışınımlarıdır. Atmosferdeki indirgenme ve yükseltgenme tepkimelere tipik örnekler şunlardır.

1. İndirgenme Reaksiyonları: Yüksek konsantrasyonda SO2, parçacık, yüksek nem ve düşük sıcaklık gerektiren reaksiyonlardır. Bu reaksiyonlar sonunda meydana gelen hava kirliliği ilk önce teşhis edilen hava kirliliği olduğundan klasik hava kirliliği olarak ta isimlendirilir. Kömür ve fuel oil’in birlikte kullanıldığı şartların gerçekleştiği ve nüfus yoğunluğunun yüksek olduğu yerlerde oluşur. Kuzey Amerika, Orta Avrupa ve Türkiye’de büyük şehirlerde görülen hava kirliliği bu tiptir.

2. Yükseltgenme Reaksiyonları: Yeterli konsantrasyonda NOx’ler, O3, düşük nem  ve ılık sıcaklık şartlarında oluşan reaksiyonlardır. Kaynağı genelde fabrika ve motorlu araçlardır.

Hava kirliliğinde, önem ve kaynak açısından beş önemli birincil kirletici mevcuttur. Bunlar tüm kirleticilerin hemen hemen % 90'nını teşkil ederler.

Önemli birincil kirleticiler;

1.      Karbon monoksit (CO)

2.      Kükürt oksitleri (SOx)

3.      Azot oksitleri (NOx)

4.      Hidrokarbonlar (HC)

5.      Asılı parçacıklar (PM)