Karakter, en temel veri yapılarından birisi olup tek tek karakterlerin veya art arda gelerek sözcüklerin, cümlelerin tutulduğu bir yapıdır. Kodlama işlemi bir karakter tablosuna göre yapılır; tablo değiştirildiğinde karakterlere karşı düşen kodlar değişeceğinden ham verinin içerdiği bilgi farklı görülür. Bilgisayar uygulamasında en yaygın kullanılan karakter tabloları ASCII’dir; Unikod kodlama standardı da yaygınlaşmaktadır.

ASCII tabloda her bir karakter 7 bit olup 128 farklı karakter vardır; genişletilmiş ASCII tabloda ise her bir karakter 8 bit’tir ve 256 karakter vardır. Bilgisayar uygulamalarında, daha çok, genişletilmiş ASCII kod tablosu kullanılmaktadır; herbir karakter, ister harf, ister rakam, isterse özel karakterler olsun 8 bitlik yer işgal eder. Dolayısıyla bir metin içerisindeki herbir karakter 8 bit, yani 1 byte yer işgale eder; bu nedenle, yalın metin dosyalarının (*.txt) boyu yaklaşık olarak içerdiği karakter sayısı kadardır.

ASCII tablodaki ilk 32 karakter kontrol amaçlı kullanılır ve dolayısıyla kontrol karakterleri olarak adlandırılır; dosyalama işlemleri, karakter tabanlı aktarım vs. gibi uygulamalarda belirli bir işleve sahiptirler. Örneğin 6 nolu karakter (ACK) alındı, 7 nolu karakter bip sesi üreten kontrol karakterleridir. Kontrol karakterleri uygulama alanına göre farklı işlevlere sahip olabilmektedir.

Standart ASCII tablo (Onluk, Onaltılık kod karşılıkları ve karakterler)
Tablonun Tamamı İçin Tıklayın.