Balikçilar

    - Bugün açiz yine evlatlarim, diyordu peder,
    Bugün açiz yine; lakin yarin, ümid ederim,
    Sular biraz daha sakinlesir... Ne çare, kader!

    - Hayir, sular ne kadar coskun olsa ben giderim
    Diyordu oglu, yarin sen biraz ninemle otur;
    Zavallicik yine kaç gündür iste hasta...
              - olur;
    Biraz da sen çalis oglum, biraz da sen çabala;
    Ninen baban, iki miskin, biz artik ölmeliyiz...
    çocuk düsündü sikayetli bir nazarla: - Ya biz,
    Ya ben nasil yasarim siz ölürseniz?

              Hala
    Disarda gürleyerek kükremis bir ordu gibi
    Dögerdi sahili binlerce dalgalar asabi.

    - Yarin sen aglari gün dogmadan hazirlarsin;
    Sakin yedek biraz ip, mantar almadan gitme...
    Açinca yelkeni hiç bakma, oynasin varsin;
    Kayik çocuk gibidir: öynuyor mu kaydetme,
    Dokunma keyfine; yalniz tetik bulun, zira
    Deniz kadin gibidir: Hiç inanmak olmaz ha!

    Deniz disarda uzun sayhalarla bir hirçin
    Kadin gürültüsü nesreyliyordu ortaliga.

    - Yarin küçük gidecek yalniz, öyle mi, baliga?
    - O gitmek istedi; "Sen evde kal!" diyor...
              - Ya sakin
    O gelmeden ben ölürsem?

          Kadin bu son sözle
    Düsündü kaldi; balikçiyla oglu yan gözle
    Soluk dudaklarinin ihtizaz-i hasirine
    Bakip sükut ediyorlardi, baslarinda uçan
    Kazayi anlatiyorlardi böyle birbirine.
    Disarda firtina gittikçe pür-gazab, cusan
    Bir ihtilac ile etrafa ra'seler vererek
    Ugulduyordu...

        - Yarin yavrucak nasil gidecek?

    Safak sökerken o, yalniz, bir eski teknecigin
    Dügümlü, ekli, çürük ipleriyle ugrasarak
    Ilerliyordu; deniz ayni siddetiyle sirak -
    Sirak dögüp eziyor köhne teknenin siskin
    Siyah kaburgasini... Ah açlik, ah ümid!
    Kenarda, bir tasin üstünde bir hayal-i sefid
    Eliyle engini guya isaret eyleyerek
    Diyordu: "Haydi nasibin o dalgalarda, yürü!"

    Yürür zavalli kirik teknecik, yürür; "Yürümek,
    Nasibin iste bu! Hala gözün kenarda... Yürü!"
    Yürür, fakat sularin böyle kahr-i hiddetine
    Nasil tahammül eder eski, hasta bir tekne?

    Deniz ufukta, kadin evde muhtazir... ölüyor:
    Kenarda üç gecelik bar-i intizariyle,
    Bütün felaketinin darbe-i hasariyle,
    Tehi, kazazede bir tekne karsisinda peder
    Uzakta bir yeri yumrukla gösterip gülüyor;
    Yüzünde giryeli, muzlim, boguk sikayetler...