Karima Mektup

Bir tanem!
Son mektubunda:
"Basim sizliyor

yuregim sersem!"

diyorsun.

"Seni asarlarsa

seni kaybedersem;"

diyorsun;

"yasiyamam!"

Yasarsin karicigim,
kara bir duman gibi dagilir hatiram ruzgarda;
yasarsin kalbimin kizil sacli bacisi
en fazla bir yil surer

yirminci asirlilarda

olum acisi.

Olum
bir ipte sallanan bir olu.
Bu olume bir turlu

razi olmuyor gonlum.

Fakat
emin ol ki sevgili;
zavalli bir cingenenin

killi, siyah bir orumcege benzeyen eli

gecirecekse eger

ipi bogazima,

mavi gozlerimde korkuyu gormek icin

bosuna bakacaklar

Nazima!


Ben,
alaca karanliginda son sabahimin
dostlarimi ve seni gorecegim,
ve yalniz
yari kalmis bir sarkinin acisini

topraga goturecegim...


Karim benim!
Iyi yurekli
altin renkli,
gozleri baldan tatli arim benim:
ne diye yazdim sana

istendigini idamimin,

daha dava ilk adiminda
ve bir salgam gibi koparmiyorlar

kellesini adamin.


Haydi bunlara bos ver.
Bunlar uzak bir ihtimal.
Paran varsa eger

bana fanila bir don al,

tuttu bacagimin siyatik agrisi,
Ve unutma ki
daima iyi seyler dusunmeli

bir mahbusun karisi.