Yaz Bitti


yazin bittigi her yerde söylenir
söylenmeyen seyler kalir geriye

ve sonra hiçbir sey olmamis gibi
agir, usul bir hazirlik baslar
uykuya baslar yeni bir mevsime

orda burda, ev içlerinde, kir kahvelerinde, deniz kenarlarinda
incelen yazin aksam esintilerinde
zaman usulca siyrilir aramizdan
ta içimizde duyariz gelecek günlerin gecmisini
baska ne gelir elimizden
büyük bir uzakliga gülümseyerek
geçistiririz iskaladigimiz seyleri

yatistirir rüzgarlar
disavurur icimizdeki lodosu, poyrazi, günbatimlarini
saklar bizi
gözlerimizdeki hüzne "dinginlik" adini verir
"seni iyi gördüm" diyenler
biz de iyi hissederiz kendimizi
elimizden baska ne gelir ki
küse baslari, aksamüstleri, kokular
tozar gider zamanin boslugunda karisir anlarin kuytu bellegine
belki sonralari bir gun
hatirlanir ayni kederle
yazin bittigi her yerde söylenir
söyleyenler inanir gerçekten birseylerin bittigine
yaz biter
eskir geceler, serin hüzünlü
yeni mevsime hazirlik ömrün tegel yerleri
bir yani telas, bir yani ürperten yaz sonu ikindileri
çikarir sizi dalgin derinliginizden
yasadiginizi duyarsaniz teninizde
bir zamanlar okumus oldugunuz kitaplari özlersiniz
sicak odalari, beyaz, temiz yastiklari
ahsap pancurlari
yaz bitti
bitmeyen seyler kaldi geride

yaz bitti
yaz bitti
yüksek sesle söylüyorum bunu kendime
her yerde söylendigi gibi
yaz bitti
yaz bitti
hicbir sey hicbir sey
hicbir sey
yalnizca üsüyorum simdi