TİLKİ ON YAŞINDA YAVRUSU ONBİR

Çok soğuk bir kış günü bir tilki, yuvasından çıkıp güneşin altına oturmuş. Kısa bir süre sonra tilkinin yavruları da gelip tilkinin yanına oturmuşlar. Öğle vakti yaklaşmış ve tilki yerinden kıpırdamamış. Yavrulardan biri annesine sormuş:

- “Burada ne yapıyoruz anne?”

- “Ateşin sıcağından faydalanıyoruz yavrum.”

diye cevap vermiş tilki. Yavru tilki merakla sormuş:

- “Ateş nerede anneciğim?”

Tilki yeniden cevap vermiş:

- “Görmüyor musun? İşte: dağın tepesinde!”

Tilkicik hiçbir şey görememiş. Biraz sonra annesine seslenmiş:

- “Anneciğim, anneciğim; biraz su anneciğim…”

Tilki yavrusuna dönmüş ve ona sormuş:

- “Neyin var yavrucuğum? Niye su istiyorsun?”

Tilkicik,

- “Su anneciğim su! Yandım!..”

Tilki yavrusuna tekrar sormuş:

- “Neden yandın yavrum?”

Tilkicik cevap vermiş:

- “Dağın tepesindeki ateşten sıçrayan bir kıvılcım kulağımı yaktı da onun

için…”

Tilki o zaman demiş ki:

- “Aferin benim yavruma. Şimdi benden daha zeki olduğunu biliyorum ve bu

yüzden artık tek başına yaşayabilirsin.”

Ne demişler:

“Tilki on yaşında, yavrusu onbir!”

c d